P. (Nikon) Tym symbolem oznaczane są manualne obiektywy należące do bardzo skromnej rodziny (liczącej zaledwie dwa modele) szkieł typu AI-S, jednak wyposażonych w procesor i kontakty CPU, a co za tym idzie w pełni współpracujących ze współczesnymi korpusami AF. Zobacz też artykuł: Co znaczą magiczne symbole DX, VR, G, AI-S, czyli oznaczenia obiektywów Nikona?

Pamięć flash. Rodzaj komputerowej pamięci nieulotnej, wykorzystywanej przede wszystkim w miniaturowych nośnikach danych przeznaczonych do stosowania wraz z przenośnymi urządzeniami elektronicznymi, w tym cyfrowymi aparatami fotograficznymi. Moduły pamięci flash mogą mieć różną postać mechaniczną oraz odmienne złącza elektryczne – najpopularniejsze standardy to: CompactFlash (CF), MultiMedia Card (MMC), Memory Stick (MS), Secure Digital (SD) oraz xD. Ze względu na odmienne rozwiązania elektroniczne, standardy te różnią się pomiędzy sobą zarówno maksymalną pojemnością, jak i prędkością odczytu oraz zapisu danych. Również każdy z tych standardów ma wiele odmian, różniących się pojemnością, wydajnością a niekiedy również rozwiązaniami mechanicznymi (kształtem i rozmiarami obudowy). Karty pamięci flash mają ograniczoną żywotność – wynosi ona pomiędzy 10 000 a 1 000 000 operacji zapisu.

PC. (Perspective Control) Obiektywy Nikona, w których możliwe jest decentrowanie osi optycznej, co pozwala na korektę perspektywy i nierównoległe do aparatu umieszczenie płaszczyzny ostrości. Zobacz też artykuł: Co znaczą magiczne symbole DX, VR, G, AI-S, czyli oznaczenia obiektywów Nikona?

PC Terminal. Uniwersalne złącze synchronizujące błysk lampy błyskowej z wyzwoleniem migawki. Dziś spotykane w bardziej zaawansowanych aparatach, gdyż służy już tylko do synchronizacji lamp studyjnych. W wypadku lamp przenośnych zostało wyparte przez gorącą stopkę. Patrz również: Synchronizacja lamp błyskowych.

Perspektywa barwna. Zjawisko fizjologii postrzegania, polegające na tym że złudzenie głębi zależy od użytych kolorów, mimo ich jednakowego oddalenia od oka obserwatora. Kolory ciepłe (np. żółty i czerwony) sprawiają wrażenie, iż są bliżej obserwatora, dla odmiany kolory chłodne (np. błękit) wydają się cofnięte w głąb obrazu. Dzieje się tak, gdyż przedmioty odległe od nas obserwujemy jako zaniebieszczone, gdyż światło rozproszone w atmosferze ma przewagę promieni niebieskich.

Perspektywa powietrzna. Zjawisko spowodowane pochłanianiem i rozpraszaniem światła przez atmosferę oraz zawarte w niej pyły i mgłę. W efekcie te same pod względem tonalności obiekty w miarę oddalania się od obserwatora tracą na kontraście i wydają się być coraz jaśniejsze.

Pierścień odwrotnego mocowania. Przejściówka umożliwiająca zamocowanie obiektywu w pozycji odwrotnej, tylną soczewką na zewnątrz, do korpusu aparatu bądź pierścieni pośrednich lub mieszka. Takie sposób zamontowania obiektywu wykorzystuje się niekiedy w makrofotografii w celu uzyskania dużej skali odwzorowania. Ponieważ w takiej pozycji nie jest przenoszona z korpusu informacja o ustawionej przysłonie, jej wartość roboczą należy ustawić ręcznie (jeżeli obiektyw wyposażony jest w odpowiedni pierścień sterujący) bądź zastosować odpowiedni przewód połączeniowy zapewniający komunikację z korpusem.

Pierścień redukcyjny. Przejściówka umożliwiająca wykorzystanie akcesoriów obiektywowych (filtrów, nasadek, osłon przeciwsłonecznych) o innej średnicy gwintu mocującego, niż zastosowany w obiektywie.

Pierścienie pośrednie. Zestaw pierścieni (zwykle trzech) o różnej grubości, przeznaczonych do montowania pomiędzy obiektywem a korpusem aparatu. Umożliwia fotografowanie z odległości mniejszych, niż pozwala na to wyciąg obiektywu, a zatem uzyskanie większej skali odwzorowania. Ponieważ pierścienie można stosować pojedynczo lub w grupach, ich różne kombinacje pozwalają uzyskać różny wyciąg obiektywu. Nowoczesne lustrzanki z autofokusem wymagają pierścieni zapewniających komunikację pomiędzy korpusem i obiektywem. Pierścienie pośrednie powodują zmniejszenie otworu względnego obiektywu, ca należy wziąć pod uwagę przy ustalaniu parametrów ekspozycji.

PNG. (Portable Network Graphics) to format plików graficznych oraz system bezstratnej kompresji danych graficznych, opracowane w 1995 roku jako następca formatu GIF korzystającego z kompresji LZW (stało się to konieczne po ogłoszeniu roszczeń patentowych do tego algorytmu przez firmy Unisys oraz Compuserve). W porównaniu do formatu GIF, PNG jest bardziej uniwersalny, gdyż obejmuje również 24-bitowy tryb RGB oraz kanał płynnej przezroczystości (alpha). Zastosowane algorytmy kompresji bezstratnej są dużo bardziej zaawansowane niż stosowany w formacie GIF algorytm LZW. Format PNG zalecany jest przez konsorcjum W3C jako najlepszy format grafiki publikowanej w Internecie.

Podczerwień. (Promieniowanie podczerwone, ang. infrared, IR) Pomieniowanie elektromagnetyczne o długości fal pomiędzy światłem widzialnym a falami radiowymi. Oznacza to zakres od 780 nm do 1 mm. Do celów fotograficznych wykorzystuje się zakres tzw. bliskiej podczerwieni (0,7-5 μm). Wymaga to specjalnych materiałów światłoczułych uczulonych na odpowiedni zakres promieniowania. W wypadku aparatów cyfrowych możliwość ich wykorzystania zależy od siły działania wbudowanego filtra podczerwieni. Produkuje się również specjalnie zmodyfikowane aparaty pozbawione tego filtra, przeznaczone do zastosowania głównie w astronomii i kryminalistyce. Wykonywanie zdjęć w podczerwieni wymaga ponadto zastosowania filtra, który zablokuje widzialne pasmo promieniowania.

Porro. Układ luster lub pryzmatów znajdujących się w torze optycznym celownika aparatu. Ma on funkcję analogiczną do pryzmatu pentagonalnego, czyli odwrócenie obrazu rzutowanego na matówkę tak, by obraz obserwowany w celowniku był poprawny i nieodwrócony. Wynaleziony około 1850 roku przez włoskiego konstruktora Ignazio Porro, zastosowany został w latach 60-tych XX wieku w aparatach takich jak AGFA OPTIMA IIIS czy Nikon Auto 35. Dziś przeżywa renesans dzięki lustrzankom E-300 oraz E-330 Olypmusa. W porównaniu z klasycznym pryzmatem pentagonalnym pozwala na znaczne odsunięcie celownika od osi optycznej obiektywu i dzięki temu umożliwia uzyskanie zwartej, kompaktowej budowy aparatu. Wadą takiego układu jest duża liczba przejść szkło/powietrze a co za tym idzie, spadek jasności obrazu.

Power Zoom. Funkcja niektórych korpusów małoobrazkowych i obiektywów Pentaxa pozwalająca m.in. na zmianę ogniskowej obiektywu z poziomu aparatu. W najnowszym modelu K10D styki systemu Powerzoom odpowiadają za zasilanie silnika ultradźwiękowego SDM. Power Zoom pozwala na śledzenie wielkości fotografowanego obiektu, "chowanie" obiektywu po wyłączeniu aparatu, zapamiętanie kilku wartości ogniskowej oraz uzyskanie efektu typu Zoom blur. Dokładny zakres funkcji realizowanych przez mechanizm Power Zoom zależy zarówno od obiektywu, jak i korpusu. Zobacz też artykuł: Co do czego pasuje – przewodnik po bagnetach i oznaczeniach obiektywów Pentaxa.

Priorytet czasu. (Shutter priority, Tv, priorytet migawki) Jeden z półautomatycznych trybów kontroli ekspozycji zdjęcia. Wykorzystując go, ustalamy właściwy czas naświetlania, zaś automatyka aparatu tak dobiera wartość przysłony, byśmy otrzymali prawidłową ekspozycję zdjęcia. Ustalenia te można zmodyfikować (by uzyskać zdjęcie słabiej lub silniej naświetlone), korzystając z funkcji korekty ekspozycji.

Priorytet przysłony. (Aperture priority, Av) Jeden z rodzajów automatyki naświetlania zdjęcia. Korzystając z tego trybu fotografujący ustawia pożądaną wartość przysłony wartość przysłony, natomiast układ kontroli ekspozycjiposiłkując się wskazaniami światłomierza tak dobiera czas naświetlania, by otrzymać prawidłową ekspozycje zdjęcia. Tak ustalone parametry naświetlania kadru można zmienić (by uzyskać zdjęcie słabiej lub silniej naświetlone), korzystając z funkcji korekty ekspozycji.

Prontor. Firmowa nazwa migawek centralnych produkowanych przez firmę Alfred Gauthier z Calmbach. Na początku XX wieku udziały w niej nabył Zeiss, i z upływem lat systematycznie je powiększał, tak że w latach trzydziestych już kontrolował te firmę. Fakt tren nie był nagłaśniany, by nie zniechęcać innych producentów obiektywów do stosowania migawek Gauthiera. Alfred Gauthier wycofał się z branży w latach trzydziestych, a jego następcą został brat Gustav. Gdy i on wycofał się z aktywności zawodowej w latach 50-tych XX wieku, Zeiss przejął większość udziałów w firmie, i przemianował ją na Prontor Werk. W tym samym czasie przejął również głównego konkurenta w tym segmencie rynku, producenta migawek Compur, i ostatecznie połączył obu wytwórców w jedną firmę. Zobacz też artykuł: Mruganie okiem, czyli jak działa migawka

Pryzmat pentagonalny. Odpowiednio ukształtowany wielościan z przezroczystego materiału, zwykle szkła optycznego. Stanowi zasadniczą część układu optycznego stosowanego we współczesnych lustrzankach.
Ponieważ podczas przejścia przez pryzmat pentagonalny promienie świetlne ulegają dwukrotnemu odbiciu, przez okular aparatu obserwujemy poprawny, nieodwrócony obraz rzutowany przez lustro celownicze na matówkę. Analogiczne funkcje pełnią lustrzane układy celownicze takie jak lustra pentagonalne oraz porro, jednak ze względu na większą liczbę przejść powietrze/szkło, mają one mniejszą sprawność i dają ciemniejszy obraz.

Prześwietlenie. Ekspozycja powodująca, że materiał światłoczuły (matryca, negatyw itp.) otrzymuje zbyt dużą ilość światła i następuje przeeksponowanie ujęcia. W wyniku prześwietlenia fotografie są zbyt jasne, a obiekty znajdujące się w światłach tracą szczegóły. Zobacz artykuł: Ekspozycja zdjęcia (EV), czyli podstawa fotografii.

Przysłona (apertura, blenda, diafragma). Mechanizm układu optycznego (obiektywu) – najczęściej w postaci nakładających się koliście blaszek – zmieniający wielkość otworu względnego, przez który wiązka światła wpada do wnętrza aparatu. Przysłona jest odpowiedzialna (obok czasu otwarcia migawki) za dozowanie światła podczas naświetlania, ale jednocześnie wpływa też na głębię ostrości rejestrowanego obrazu. Stopień otwarcia przysłony określany jest przez wartość przysłony (np. f/5.6 lub 1:5.6). Zobacz artykuł: Do czego służy i jak działa przysłona?