ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXZ
M. Oznaczenie drugiej serii obiektywów Pentaxa z bagnetem
K, pojawiła się wraz z wprowadzeniem korpusów serii M. Ich użyteczność z najnowszymi korpusami jest podobna jak w wypadku jak serii K (Pentax SMC).
M42. Gwintowe mocowanie obiektywowe, wprowadzone po raz pierwszy przez Zeissa w modelu Contax S. Stosowane było powszechnie przez wielu innych producentów, w tym Pentacona (NRD-owska część Zeissa), Pentaxa i zakłady radzieckie. W późniejszym czasie zostało wyparte przez opracowany przez Pentaxa
bagnet K, w którym obiektywy z mocowaniem M42 zamocować można przez prostą, mechaniczną przejściówkę.
Manualna ekspozycja. Sposób wykonywania zdjęcia, w którym (zwykle posiłkując się wskazaniami światłomierza zewnętrznego lub wbudowanego w aparat) samodzielnie ustalamy
czas ekspozycji oraz
wartość przysłony tak, by uzyskać oczekiwany efekt wizualny.
Matówka. Płaska płytka z przezroczystego materiału (zwykle szkła optycznego) o jednej powierzchni matowej. Stosuje się ją w układach celowniczych aparatów fotograficznych do kadrowania i ustawiania ostrości. Często występuje wraz z dodatkowymi urządzenia mi optycznymi ułatwiającymi obserwację obrazu i ustawianie ostrości, jak
pryzmat pentagonalny,
soczewka Fresnela czy mikroraster.
Medical. (Nikon) Tak oznaczane były wysoce specjalistyczne obiektywy Nikona do makrofotografii z wbudowaną pierścieniową lampą błyskową. Zostały skonstruowane tak, by uwolnić użytkownika manualnego, analogowego korpusu od konieczności przeliczania ogniskowej, przysłony, skali odwzorowania i czułości filmu – wszystkie te wartości wystarczy ustawić odpowiednimi pierścieniami na obiektywie. Dziś może wydawać się to rozwiązaniem dziwacznym, gdyż wszystko to oblicza korpus AF, jednak w momencie ich premiery pozwalało zaprząc do makrofotografii osoby bez wykształcenia fotograficznego – techników medycznych, stomatologów itp. Zobacz też artykuł:
Co znaczą magiczne symbole DX, VR, G, AI-S, czyli oznaczenia obiektywów Nikona?
Memory Stick. (MS) Standard kart pamięci flash opracowany w roku 1998 przez Sony. Przeznaczone są do stosowania przede wszystkim w urządzeniach produkcji Sony – niewielu innych producentów zdecydowało się na ich stosowanie. Pierwotna specyfikacja przewidywała pojemność zaledwie 128 MB, dlatego w 2003 roku światło dzienne ujrzały opracowane we współpracy z Sandiskiem karty
Memory Stick PRO – o maksymalnej pojemności zwiększonej do 32 GB oraz trybem szybkiej transmisji danych High Speed. Karty MS mają dwie odmiany o zredukowanych rozmiarach: popularne dziś
MS Duo (oraz MS Duo PRO) oraz wprowadzona w 2006
MS Micro. Obu odmian można używać w urządzeniach przystosowanych do „dużych” kart MS za pośrednictwem prostej przejściówki. W roku 2006 pojawiła się również odmiana kart MS o dużej wydajności”
Memory Stick PRO-HG, ponownie opracowana we współpracy z Sandiskiem.
Metadane. Dodatkowe informacje znajdujące się wewnątrz pliku komputerowego, nie mające wpływu na jego zasadniczą treść. W przypadku plików graficznych ze zdjęciami mogą one zawierać dane zapisane przez aparat (np. parametry
ekspozycji zdjęcia), program graficzny lub samego fotografa. Metadane mogą zawierać nie tylko informacje tekstowe, ale też bardziej złożone – np. program Adobe Photoshop wewnątrz pliku graficznego, na którym użytkownik wykonał polecenie Crop (Kadruj) umieszcza miniaturę oryginalnego obrazu. Metadane można poddawać edycji i z tego powodu nie są one godnym zaufania źródłem informacji o zdjęciu ani też jego autorze. Dwa najpopularniejsze typy metadanych stosowanych w fotografii cyfrowej to
Exif oraz
IPTC. Zobacz artykuł:
Zabezpieczanie zdjęć przed kradzieżą.
Micro USM. (Micromotor USM) patrz:
USM
Microdrive. Miniaturowe dyski twarde, pod względem mechanicznym i elektrycznym zgodne z kartami pamięci
CompactFlash typu II (jedynie pobór prądu może być większy, typowo 190 mA, w szczycie do 310 mA), w związku z tym mogą być stosowane jako nośnik danych w urządzeniach takich jak cyfrowe aparaty fotograficzne. Zostały opracowane przez firmę IBM, obecnie produkowane są przez Hitachi oraz Seagate. Pierwsze dyski Microdrive z 1999 miały pojemność 170 megabajtów, dziś największe dostępne dyski mogą pomieścić 8 GB danych, opracowywane są modele 20-gigabajtowe.
Migawka. Mechanizm (lub od niedawna także układ elektroniczny) wbudowany w aparat lub obiektyw odpowiedzialny za regulowanie czasu, w którym światło pada na materiał światłoczuły. Migawka uruchamiana (otwierana) jest spustem migawki na czas potrzebny do naświetlenia zdjęcia, a następnie samoczynnie się zamyka. Obecnie zazwyczaj spotyka się migawki szczelinowe, centralne i elektroniczne (wyłącznie w aparatach cyfrowych). Zobacz artykuł:
Mruganie okiem, czyli jak działa migawka.
Mired. Jednostka temperatury barwowej światła będąca odwrotnością kelwina (K) pomnożoną przez milion, zatem 1 mired = 1 000 000 kelwinów. W miredach określa się siłę oddziaływania filtrów korekcyjnych i konwersyjnych. Zobacz także:
Balans bieli i temperatura barwowa
MM USM. (Micromotor USM) patrz:
USM
MultiMedia Card. Standard kart pamięci flash, stosowanych jako nośniki danych m.in. w cyfrowych aparatach fotograficznych opracowany w roku 1997 przez Sandiska oraz Siemensa. Karty MMC straciły dużą część rynku po pojawieniu się kart
SD, z którymi są w dużej mierze zgodne elektrycznie i mechanicznie. Ze względu na wykorzystywanie kart MMC w niewielkich urządzeniach przenośnych, doczekały się one kilku odmian o zredukowanych rozmiarach: RS-MMC, MMCmobile oraz MMCmicro. Zobacz też:
Pamięć flash.