Wróćmy w tym momencie do zaprezentowanego wcześniej modelu koła barwnego. Ma ono pewną bardzo ciekawą właściwość: można je wygenerować nie tylko poprzez rozpinanie na krawędzi okręgu widma światła białego (czyli tęczy), ale też poprzez mieszanie barw podstawowych ze sobą oraz z powstałymi w ten sposób barwami pochodnymi drugiego rzędu i dalszych. Dla uproszczenia proces ten zademonstrujemy na najbardziej klasycznym, używanym obecnie przede wszystkim przez artystów, przykładzie:
mieszania substraktywnego kolorów podstawowych czerwonego, żółtego i niebieskiego. Tego typu model łączenia kolorów to taki, w którym z połączenia wszystkich barw podstawowych otrzymujemy czerń lub kolor zbliżony do czerni w przeciwieństwie do modeli addytywnych, gdzie po połączeniu wszystkich barw podstawowych otrzymujemy biel (jak np. w systemie RGB).
|
Pierwszy etap powstawania koła barw. Z trzech barw podstawowych tworzone są przez ich wymieszanie ze sobą trzy barwy pochodne – tzw. drugorzędowe. |
Jeżeli na trzech wierzchołkach trójkąta rozmieścimy trzy barwy podstawowe i wymieszamy je ze sobą otrzymamy
sześciokąt zawierający barwy podstawowe oraz pochodne pierwszego rzędu. Mieszając je ze sobą otrzymamy kolejne kolory:
sześć barw pochodnych drugiego rzędu. Paleta taka będzie już w dużym stopniu przypominać znane nam koło barwne.
|
Pełne koło barw - 12 kolorów złożonych z trzech podstawowych. Kolory leżące naprzeciw siebie uzupełniają się w harmonijnych kompozycjach. |
Uzupełniające się kolory noszą nazwę komplementarnych i ich połączenie na zdjęciu daje silny efekt wizualny.
Zestawiać ze sobą można nie tylko po dwa kolory z przeciwległych stron koła, ale też trzy tworzące regularne trójkąty. Szczególnie silne kompozycje powstają poprzez połączenie ze sobą barw podstawowych – stanowi to zarówno znakomity temat do ćwiczeń, jak i do zupełnie dojrzałych projektów fotograficznych.
No dobrze – powie ktoś – ale
gdzie ja znajdę takie idealne połączenie kolorów, jeżeli nie interesuje mnie fotografowanie martwych natur w atelier? Odpowiedź brzmi:
wszędzie. Zestawianie ze sobą barw komplementarnych w silne, pełne wyrazu kompozycje to nie fanaberia artysty-teoretyka, lecz zasada obowiązująca od dawna w wielu aspektach działalności człowieka oraz – znacznie dłużej – w naturze. Wystarczy więc uważnie rozglądać się i brać pod uwagę kolorystykę sceny podczas kompozycji kadrów.
|
Autor scenografii do tej sztuki oraz projektant kostiumów dobrze wiedzieli, że kombinacja kolorów niebieskiego i żółtego stanowi szczególnie silny bodziec wizualny. W takich warunkach fotograf musiał tylko wykorzystać sytuację i skomponować odpowiednio interesujący kadr, aby uzyskać ciekawe zdjęcie. |
Wśród układów barwnych tworzonych przez kolory uzupełniające się istnieje kilka, szczególnie silnie oddziałujących na człowieka, par kontrastujących. Są to przede wszystkim
kombinacje kolorów niebieskiego i żółtego oraz zielonego i czerwonego. Bardzo intrygujące są też
połączenia nasyconych kolorów z czernią lub bielą – jedną z najmocniejszych jest mieszanka czerni i żółci, co w pełni uzasadnia decyzję twórców logotypu firmy Nikon odnośnie wyboru dokładnie takiego zestawienia kolorów.
Zobacz także:Zdjęciom na ratunek – odzyskiwanie skasowanych fotografiiPhotoshop CS5 dla fotografówTEST: Vanguard GH-100 - snajperska głowica kulowaOlympus PEN E-PL1 – na co dzień i w podróżyD7000 - filmowanie według NikonaNikon D7000 - rozwiń skrzydła!Lustrzanka zamiast kamery?Szwajcaria w obiektywach Olympus Mikro 4/3Jedziemy na Grenlandię, czyli jak zrealizować fotograficzne marzenieSony NEX: Świetna zabawa i kreatywna fotografia dla każdegoSony NEX: Aparat na każdą okazję – kieszonkowa lustrzanka i kamera w jednymAdobe Photoshop Elements 8 PL – co nowego?Photoshop – jak to się zaczęło...Photoshop – ukryte elementy