Bajka to specyficzna opowieść o odrealnionej rzeczywistości. To pewnego rodzaju alegoria współczesnego świata, który poprzez rozwój techniczny ulega konsekwentnej degradacji. Bohaterką bajki jest kobieta o dziewczęcej urodzie, niezwykle piękna, ale nieskażona nadmiernym makijażem oraz sztucznym i pozornie złudnym wizerunkiem współczesnego ideału. To jednostka zagubiona w otaczającej ją przestrzeni, pozbawiona poniekąd tożsamości, ulegająca transformacji, zniekształceniu. Bajka jest realizacją fotograficzną wykonaną drogą fotomontażu komputerowego. Bohaterka pojawia się w trzech sceneriach, które nie mają konkretnego umiejscowienia w czasie i przestrzeni. Oglądając fotografie w kolejności zauważa się powtarzalność scenografii, aczkolwiek scenariusz ulega zmianom.

Bajka, fot. Paulina Hebda

"Bardzo pozytywnym wyróżnikiem najnowszych prac Pauliny Hebdy z cyklu Bajka – przygotowywanych jako dyplom
w szkole filmowej pod kierunkiem prof. Grzegorza Przyborka – jest umiejętnie posługiwanie się formą, która odwołuje się raczej do racjonalizacji widzenia i skomplikowanego świata uczuć, wyrażonego poprzez statyczne ujęcia, będące rzeźbiarskim postrzeganiem planu, pełnym odwołań do tradycji sztuki dawnej, ale także do malarstwa i w mniejszym stopniu do fotografii surrealistycznej. Zastosowane akcesoria są proste, by nie powiedzieć ascetyczne. Wyrażają potencjalne życie, w tym możliwość wyboru drogi życiowej. Świadome operowanie różowym i rzadziej – białym tłem, spełnia zamierzenie przedstawienia potencjalnego teatru życia.

Bajka, fot. Paulina Hebda

Bardzo dobrym zabiegiem jest ciąg narracyjny i świadome przechodzenie określonych form, a wraz z nimi znaczeń, do kolejnego obrazu, w którym artystka, dodatkowo rezygnując z pespektywy matematycznej, zmienia optycznie plany, aby zachwiać naszą wiarę w realność obrazu, przesuwając jego znaczenie ku oniryzmowi, a czasami surrealistycznemu koszmarowi.

Bajka, fot. Paulina Hebda

Ta wysublimowana, ale niepokojąca i niejednoznaczna wizja dotyczy potencjalnych zdarzeń życia ludzkiego, które przesłania skrajny pesymizm. Świat ulega dyfuzji, znika, dąży ku rozpadowi. Piękne ciała mogą być deformowane lub przedstawione w ekspresjonistyczny sposób (co można łączyć z programem groteski ukazującej wyobcowanie i melancholię, choć interpretowaną w surrealistyczny sposób). (fragment tekstu Krzysztofa Jureckiego do katalogu z wystawy)

Paulina Hebda – ur. w 1983 roku w Gdańsku. Ukończyła Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni w specjalności: fotografia artystyczna. W latach 2004–2009 studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku na Wydziale Grafiki, Realizacji Obrazu Filmowego, Telewizyjnego i Fotografii. Od 2009 roku studiuje w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi na Wydziale Operatorskim i Realizacji Telewizyjnej, specjalność: fotografia.

Miasto: Łódź
Lokalizacja: Galeria FF
Ulica: ul. Traugutta 18
Termin: 30.03.2012 – 21.04.2012
Godziny otwarcia: od wtorku do soboty, godz. 14:00-18:00
Adres WWW: www.galeriaff.eu
Wernisaż: 30 marca (piątek), godz. 18:00

Zobacz także:
Polska na weekend: PODLASIE - gdzieś tam za Bugiem
Zorza polarna – jak i kiedy fotografować światło północy?
Jak fotografować w deszczu i mgle
5 wskazówek dla fotografów na 2016 rok
Panoramy w fotografii podróżniczej
Fotografia podróżnicza - porady na dobry początek
Neutralne filtry szare połówkowe w fotografii krajobrazowej
MAKRO – kilka porad na dobry i... tani początek
Rajd Dolnośląski - warsztaty fotograficzne w wydaniu Akademii Nikona
Wiem, co kupuję: monitor dla fotografa