Wystawa prezentuje osiemdziesiąt klasycznych czarno-białych portretów kobiet artystek wykonanych przez nowojorską fotografkę Barbarę Yoshidę. Artystka rozpoczęła fotografowanie kobiet artystek z całego świata w 1989 roku, fragment tego cyklu był wystawiany w A/c Projectroom w Nowym Jorku w 1992 roku, w Muzeum Narodowym w Gdańsku w 2010 roku i obecnie zaprezentowany zostanie w BWA Galerii Sztuki w Olsztynie.

Sportretowane kobiety to malarki, rzeźbiarki, fotografki, performerki oraz artystki tworzące sztukę wideo. Większość sfotografowanych kobiet pochodzi ze Stanów Zjednoczonych, ale wśród nich znajdują się również artystki z regionów geograficznych o odmiennych tradycjach kulturowych min.: z krajów Afryki, Azji (Japonii i Filipin) i Europy. Wśród sportretowanych znajdują się uznane na arenie międzynarodowej artystki jak: Louise Bourgeois, Elizabeth Murray, Kiki Smith, Nancy Spero, Carolee Schneemann, Hannah Wilke, ale również mniej znane twórcze kobiety, które zostały zaproszone przez Barbarę Yoshidę do projektu. Wystawa została poszerzona o portrety wybitnych polskich artystek Marty Deskur oraz Alicji Żebrowskiej, które wykonane zostały w 2010 r. w Krakowie, podczas pierwszej wizyty Barbary Yoshidy w Polsce.

Alicja Żebrowska, fot. Barbara Yoshida

Carolee Schneemann, fot. Barbara Yoshida

Marta Deskur, fot. Barbara Yoshida

Prezentowane na wystawie zdjęcia odkrywają przed widzem prywatny świat twórczych kobiet. Niemal wszystkie fotografie wykonane zostały w przestrzeni domów lub w pracowniach artystek. Na wielu fotografiach widoczne są akcesoria twórcze: płótna pokryte farbą, rzeźby, fragmenty często niedokończonych dzieł ukazujące proces artystyczny. Dzięki temu widz staje się obserwatorem, zaproszonym do poznania prywatnej przestrzeni sportretowanej artystki. Sfotografowane kobiety są naturalne, nie przybierają sztucznych póz, ale zajmują przed obiektywem swoje ulubione miejsca: fotel, parapet okna czy schody przed domem. Wszystkie artystki łączy coś wspólnego, w ich wzroku zawiera się wyjątkowa siła charakteru i talent, który na stałe wpisał je do świata sztuki.

Hannah Wilke, fot. Barbara Yoshida

Marilyn Minter, fot. Barbara Yoshida

Inspiracją do stworzenia wystawy stał się wydany w 1971 r. artykuł amerykańskiej krytyczki i badaczki sztuki Lindy Nochlin, „Dlaczego nie było wielkich artystek?”. Autorka eseju wskazuje, że świat sztuki od zawsze był zdominowany przez mężczyzn, a do historii przechodziły tylko nieliczne kobiety – artystki. Historia sztuki ukazuje jak bardzo marginalizowany były udział kobiet w sztuce, których rola często sprowadzana była do bycia muzą lub modelką pozującą dla „wielkiego mistrza”.
Systemy polityczne oraz instytucje we współczesnej kulturze nie zawsze stoją po stronie kobiet. Przemiany kulturowe w Stanach Zjednoczonych na przełomie lat 60. i 70. pozwoliły kobietom na określenie swojej pozycji i potrzeb w szeroko pojętym życiu publicznym i prywatnym. Wiele sportretowanych artystek to prawdziwe legendy tamtych czasów, które swoją sztukę traktowały, jako formę wypowiedzi i komentarz do dysproporcji dotychczasowego systemu funkcjonowania podziału na role „kobiece” i „męskie”. Wystawa stwarza komentarz do toczącej się aktualnie debaty wokół pojęcia „gender” i jest okazją do dyskusji na temat roli kobiet we współczesnej kulturze.
Fotografie Barbary Yoshidy poświęcone cielesności był prezentowane podczas wystawy „Sztuka kobiet, kobieta o sztuce” w Składnicy Sztuk w Olsztynie w 2005 r.
Mariola Balińska
Barbara Yoshida- amerykańska artystka wizualna. Urodziła się w Portland w stanie Oregon, obecnie mieszka i pracuje w Nowym Jorku. Studiowała malarstwo i fotografię (Magisterium w Hunter College, City University of New York i licencjat na University of Washington, Seattle) oraz język japoński na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku. Brała udział
w wielu wystawach zbiorowych na całym świecie, m.in.: w Holandii, Holandii, Japonii, Finlandii, Turcji, Egipcie, na Ukrainie, w Korei, Indiach, Anglii, we Francji, w Austrii, Chinach, Szwajcarii Kandzie i we Włoszech. W ciągu ostatnich lat miała swoje indywidualne wystawy w Tokio, Budapeszcie, na Uniwersytecie Sztuki w Filadelfii, w Nowym Jorku, w George B. Dor Muzeum w Bar Harbor, w Maine i Hampshire Collage w Amherst, Massachusetts oraz w Muzeum Narodowym w Gdańsku. W przeszłości realizowała cykle aktów, w tym także autoportretów w maskach. Od kilku lat fotografuje neolityczne kamienie w świetle księżyca. Używa wyłącznie analogowego aparatu fotograficznego.

Zobacz także:
Sony Cyber-shot HX50: mały, lekki, zawodowy
Sony Cyber-shot HX300: 50-krotny zoom i komfort obsługi lustrzanki
Sony Cyber-shot WX300 do zabrania w podróż
Półkolonie fotograficzne - ferie zimowe 2014
Aparat, czy puszka sardynek? O nietypowych modelach aparatów
Brave Festival 2013: Podsumowanie
Brave Festival 2013: Porywający rytm ludu Langa
Grand Press Photo 2013 – galeria zdjęć
WYWIAD: Cardiff po zmroku w obiektywie Macieja Dakowicza
Digiscoping, czyli świat w dużym przybliżeniu
Plener – dokąd, kiedy i z czym?
9. edycja BZ WBK Press Foto rozstrzygnięta
Śląska Fotografia Prasowa 2012 - galeria nagrodzonych zdjęć
Wyniki konkursu Sony World Photography Awards 2013
Czarno-białe czy w kolorze?