Powoli w stronę ideału
Lustrzanki średniej klasy Canona to jedna z najbardziej rozpoznawalnych linii produktów na rynku fotograficznym. Chociaż od pojawienia się pierwszego aparatu z tej rodziny, EOS-a D30, minęło niemal osiem lat, ogólne założenia projektowe pozostały niezmienione. Wystarczy spojrzeć na D30 i 40D, by nie mieć żadnych wątpliwości, iż oba nalezą do tej samej rodziny. Wraz z upływem czasu i pojawianiem się kolejnych modeli wprowadzano oczywiście ulepszenia i modernizacje, jednakże rewolucji pomiędzy poszczególnymi modelami nie było. Zamiast tego, mamy do czynienia z wieloletnią, spokojną ewolucją i doskonaleniem poszczególnych rozwiązań.
Trzeba przyznać, że przez długie lata sytuacja nie zmuszała Canona do jakichś gwałtowniejszych ruchów. Największy atut, czyli matryce CMOS zapewniające jakość obrazu będącą poza zasięgiem konkurencji, dawał firmie "siłę spokoju", iż klienci nie odejdą do konkurencji – nawet, jeśli niektóre rozwiązania funkcjonalne nie przypadną im do gustu.
Taka konsekwencja w trzymaniu się raz przyjętych rozwiązań ma niewątpliwe zalety. Użytkownik, który dokonuje wymiany aparatu na nowszy model, czuje się jak ryba w wodzie: wszystko jest na swoim miejscu i działa "jak zawsze", albo lepiej. Z drugiej jednak strony, konserwatyzm firmy trudno niekiedy wytłumaczyć: korektę ekspozycji szerszą niż 2 EV czy też funkcjonalne Auto ISO naprawdę da się zrealizować bez wprowadzania rewolucyjnych zmian – a wciąż ich nie ma. Dlaczego? Bo nie.
Dziś sytuacja uległa zmianie: konkurencja dysponująca już własnymi matrycami CMOS depcze po piętach pod względem jakości obrazu, i nie da się wyniośle ignorować jej istnienia. W tej sytuacji zmodernizowanie dość leciwej konstrukcji "trzydziestki" stało się koniecznością.
Dodanie dwóch megapikseli to, jak już wspomnieliśmy, zmiana bardziej marketingowa niż praktyczna: jakość obrazu już wcześniej była bardzo dobra, i taka też pozostała. Usunięto wiele mniejszych i większych wad poprzedników, chociaż sporo ich jeszcze zostało. Największą zmianą konstrukcyjną jest wprowadzenie możliwości kadrowania zdjęcia na ekranie LCD, czyli Live View. Nasze odczucia z jej używania są mieszane. Z jednej strony świetne tryby cichego (a jednocześnie szybkiego!) fotografowania czy dobrze działająca symulacja ekspozycji. Z drugiej zaś konieczność osobnego aktywowania autofokusa czy niewygodne włączanie samej funkcji. Techniczne rozwiązania świetne, funkcjonalnie dużo jeszcze można poprawić. Brak co prawda autofokusa bazującego na detekcji kontrastu, ale jeśli miałby działać tak powoli, jak Nikonie D300, to może nawet i lepiej. Jeśli nie chcemy korzystać z Live View, do dyspozycji mamy świetny wizjer, bardzo jasny i wyraźny wizjer. Autofokus, choć nie tak rozbudowany funkcjonalnie jak w D300, najezy do najlepszych w tej klasie aparatów.
W naszym opisie wytknęliśmy EOS-owi 40D wiele mniejszych i większych niedociągnięć, wynika to jednak z bardzo dużych oczekiwań względem nowej konstrukcji Canona. Nie zmienia to jednak bardzo pozytywnej ogólnej oceny aparatu: jest to świetna lustrzanka dla wymagającego fotoamatora. Choć często traktowana jest jako aparat półprofesjonalny, klasyfikacja taka niepotrzebnie krzywdzi 40D, narzucając mu wymagania, którym amatorski aparat nie jest w stanie sprostać, mimo iż pod pewnymi względami mniej lub bardziej wyprzedza konkurencję.

Plusy:
+ bardzo dobra jakość obrazu,
+ niskie zaszumienie zdjęć (za wyjątkiem czułości 3200 ISO),
+ bardzo czuły autofokus,
+ duży i jasny wizjer,
+ cicha praca lustra,
+ dedykowany przycisk AF-ON,
+ duża częstotliwość wykonywania zdjęć,
+ kadrowanie na żywo na wyświetlaczu LCD z symulacją ekspozycji,
+ ciche tryby fotografowania w LiveView,
+ duży tylny wyświetlacz LCD,
+ uzupełniony zestaw informacji wyświetlanych w wizjerze,
+ trzy programy własne użytkownika,
+ nowy format zapisu sRAW,
+ mechanizm oczyszczania matrycy z zanieczyszczeń,
+ dołączone oprogramowanie umożliwiające zdalne fotografowanie, również w trybie LiveView,
+ możliwość tworzenia własnej zakładki menu z często wykorzystywanymi funkcjami.

Minusy
- nieprzemyślane włączanie funkcji LiveView,
- brak AF działającego na zasadzie detekcji kontrastu w trybie LiveView,
- zbyt mały zakres kompensacji ekspozycji,
- brak obsługi protokołu UDMA dla kart CF,
- brak standardowej czułości 3200 ISO,
- niefunkcjonalne automatyczne ustawianie ISO,
- brak możliwości korzystania z LiveView w trybach tematycznych.

Na kolejnych stronach znajdują się przykładowe zdjęcia wykonane aparatem Canon EOS 40D oraz jego dane techniczne.

Ceny:
Canon EOS 40D od 3300 zł
Canon EOS 40D + Canon EF-S 18-55mm F/3.5-5.6 od 3400 zł
Canon EOS 40D + Canon EF-S 17-85mm F/4-5.6 IS USM od 4400 zł