Balans bieli i odwzorowanie kolorów
Balans bieli można w D90 regulować w bardzo szerokim zakresie. Do dyspozycji mamy pomiar automatyczny, predefiniowany na podstawie szarego lub białego wzorca (można zapamiętać do pięciu wartości), 12 zdefiniowanych profili oświetlenia (z czego aż siedem dotyczy lamp wyładowczych, m.in. fluorescencyjnych) oraz możliwość wyboru temperatury barwowej światła w skali Kelvina (w zakresie od 2500 do 10000 K). Wybrany balans bieli (również automatyczny i predefinowany) możemy dodatkowo dostroić, wprowadzając do rejestrowanego obrazu korektę na dwóch osiach: zielony-magenta oraz niebieski-bursztynowy. Modyfikacja wzdłuż pierwszej osi ma działanie podobne do analogowych filtrów korekcyjnych, druga oś odpowiada za dostrojenie temperatury barwowej z dokładnością około 5 miredów.
Automatyka balansu bieli radzi sobie poprawnie w większości przypadków, w tym w oświetleniu fluorescencyjnym, problemy jednak sprawia (co jest jednak typowe nie tylko dla Nikonów) światło tradycyjnych żarówek. W tym wypadku zdjęcia miewają silną żółtą dominantę

Liczba predefiniowanych ustawień balansu bieli dostępnych w D90 jest imponująca.

Na uwagę zasługuje ustalenie domyślnych ustawień przetwarzania zdjęć zapisywanych w formacie JPEG. Nasycenie kolorów zostało tak zbalansowane, że nawet przy ustawieniu Żywe (Vivid) barwy obrazu nie są "cukierkowe". Zakres regulacji nasycenia jest przy tym bardzo szeroki, i pozwala uzyskać obraz od pastelowego do dość (ale nieprzesadnie) nasyconego. Takie ustawienia domyślne mogą powodować, iż niektórzy użytkownicy "na dzień dobry" powinni podnieść stopień nasycenia kolorów, by uzyskać pożądane efekty. Pod tym względem D90 zachowuje się (podobnie jak ma to miejsce w wypadku wyostrzania) bardzo podobnie do profesjonalnych D3/D300/D700. Być może jest to efekt wspólnego "DNA" w postaci procesora Expeed i systemu Picture Control.
Jak wygląda przeciętny błąd odwzorowania kolorów (przy predefiniowanym na podstawie szarej karty balansie bieli) w zależności od wybranego profilu przetwarzania obrazu można zobaczyć, naprowadzając kursor myszy na odpowiednią ikonę umieszczoną pod zamieszczoną poniżej ilustracją.




Przy ustawieniu standardowym nasycenie kolorów jest nieznacznie podbite, jednak w stopniu nie odbiegającym od normy, dotyczy ono głównie odcieni niebieskiego, czerwonego i pomarańczowego. Jak na aparat amatorski, można wręcz uznać, iż jest umiarkowane. W ustawieniu Portret jest ono nieco mniejsze, ale za to dodatkowo podniesione zostało nasycenie żółci i zieleni, co poprawia reprodukcję kolorów ludzkiej skóry. Ogólnie jednak styl portretowy na dość stonowaną kolorystykę. Styl Pejzaż odznacza się bardzo silnie podbitym niebieskim, co daje mocno nasycony błękit nieba. Jeśli chcemy uzyskać zdjęcia o wiernie oddane kolorystyce, powinniśmy wybrać styl Neutralne, który charakteryzuje się kolorymetrycznym odwzorowaniem barw.

Przy ustawieniu Portret otrzymane zdjęcia mają łagodną, stonowaną kolorystykę.

Wykonane D90 zdjęcia mogą się wydawać blade, wyprane. Jest to skutkiem tego, że jesteśmy niemal na co dzień przyzwyczajani do oglądania zdjęć o znacznie podbitym nasyceniu (dotyczy to zwłaszcza zdjęć krajobrazowych, stąd taka a nie inna charakterystyka stylu Krajobraz).
Tradycyjnie dla Nikona niezbyt wygodny jest sposób samodzielnego definiowania balansu bieli na podstawie wzorca. Szary bądź biały wzorzec pomiarowy musi wypełniać cały kadr, co utrudnia manualne ustawienie balansu bieli, w momencie gdy jako wzorzec chcielibyśmy potraktować biały fragment fotografowanej sceny. Dużym plusem jest natomiast możliwość zarządzania zapisanymi pomiarami balansu bieli. Zapisane wartości można przepisać z profilu do profilu, jako źródło można również wykorzystać zdjęcie zapisane na karcie pamięci. Jeśli często fotografujemy w tych samych warunkach, przy tym samym źródle światła, przydać się może możliwość nadania własnych nazw samodzielnie zdefiniowanym profilom balansu bieli.

D90, podobnie jak profesjonalne modele Nikona, został wyposażony w wygodny mechanizm zarządzania profilami balansu bieli.