Dyrektor Muzeum Architektury we Wrocławiu i Rektor wrocławskiej Akademii Medycznej zapraszają na wyjątkową wystawę prezentującą unikatowy w skali kraju i zachowany w niemal niezmienionym stanie kompleks budynków dawnych instytutów i klinik Akademii Medycznej we Wrocławiu. Dziś w większości pozbawione swej pierwotnej funkcji, stanowią frapujące zadanie dla kreatorów nowoczesnego wizerunku Wrocławia i otwierają bogate spektrum możliwości nowatorskiego ich wykorzystania.
Zespół budynków instytutów i klinik dawnego Wydziału Medycznego, usytuowany we Wrocławiu przy ul. Tytusa Chałubińskiego, to wyjątkowa realizacja architektoniczna i urbanistyczna. Planowana na dużą skalę, jako swego rodzaju pomnik postępu medycyny, powstała w ostatnim ćwierćwieczu XIX i pierwszym dziesięcioleciu XX w. Przez następnych sto lat pełniła tę samą funkcję, mimo historycznych i politycznych zmian.

Budynek gospodarczy, fot. Eduard van Delden

Wystawa prezentuje europejską rangę tego zespołu, zachowanego właściwie w niezmienionym stanie. Zasługuje on na uwagę tym bardziej, że inne tego typu głównie niemieckie zabytkowe kompleksy (w Heidelbergu, Bonn, Halle), które pierwotnie posłużyły jako wzór, uległy znacznej przebudowie lub przestały istnieć.

Dawna Klinika Chorób Kobiecych, fot. Eduard van Delden

Budynki Wydziału Medycznego powstały w wyniku wieloletnich starań wybitnych w swoich dziedzinach profesorów, znanych w Europie i na świecie. Skutkiem przełomowych odkryć i wynalazków w medycynie oraz bakteriologii, istniały ścisłe kontakty między uczonymi z Francji, Anglii, Niemiec i Stanów Zjednoczonych. Na początku lat osiemdziesiątych XIX w. pomysł stworzenia we Wrocławiu wspólnego zespołu medycznego uzasadniali w pismach do ministra kultury Gustava von Gosslera dyrektorzy ośmiu placówek: Heinrich Fritsch (Klinika Położnicza i Chorób Kobiecych), Carl Hasse (Instytut Anatomii), Rudolph Peter Heinrich Heidenhain (Instytut Fizjologii), Hermann Eberhard Fischer (Klinika Chirurgiczna), Anton Biermer (Klinika Chorób Wewnętrznych), Albert Neisser (Klinika Chorób Skórnych i Wenerycznych), Heinrich Neumann (Klinika Psychiatryczna i Chorób Nerwowych) i Emil Ponfick (Instytut Patologii).

Dawna Klinika Chorób Kobiecych – sala wykładowo-operacyjna, fot. Eduard van Delden

Wobec tego, że uniwersytecka "dzielnica medyczna" stawała się urbanistyczną oczywistością w wielu miastach akademickich, nie dziwi ich konsekwentne dążenie do stworzenia dogodnego miejsca pracy i zespolenia na jednym obszarze obiektów wszystkich specjalności medycznych. Tym bardziej, że postępowi nauk medycznych towarzyszyło kształtowanie się dwóch typów funkcjonalnych budynków – instytutu i kliniki. Decyzja o budowie zapadła w 1883 r. Profesorowie określali program naukowo-dydaktyczny, mieli wgląd w tworzenie projektu, czasami wpływali na rozczłonkowanie bryły i zatwierdzali projekty koncepcyjne. Powstały przy ścisłej współpracy architektów z użytkownikami zespół urbanistyczny, był w opinii współczesnych jedną z najnowocześniejszych inwestycji w kraju.

Dawna Klinika Dziecięca

W następstwie działań wojennych 22 stycznia 1945 roku niemiecki Uniwersytet Wrocławski został przeniesiony do Drezna. Oficjalnie od 24 sierpnia 1945 r. w obiektach zespołu medycznego znalazł swoją siedzibę polski Wydział Lekarski Uniwersytetu połączonego z Politechniką, od 1950 działający jako samodzielna wyższa uczelnia – Akademia Medyczna. Organizowali ją z dużym zaangażowaniem naukowcy przybyli głównie z Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Byli wśród nich profesorowie: Zygmunt Albert (Katedra i Zakład Anatomii Patologicznej), Tadeusz Marciniak (Katedra i Zakład Anatomii Prawidłowej), Tadeusz Baranowski (Katedra i Zakład Biochemii), Andrzej Klisiecki (Katedra i Zakład Fizjologii), Bolesław Popielski (Katedra i Zakład Medycyny Sądowej), Ludwik Hirszfeld (Katedra i Zakład Mikrobiologii), Zdzisław Steusing (Katedra i Zakład Higieny), Edward Szczeklik i Antoni Falkiewicz (I i II Klinika Chorób Wewnętrznych), Adrian Demianowski (Katedra i Klinika Psychiatrii), Hanna Hirszfeldowa (I Katedra i Klinika Pediatrii), Kazimierz Czyżewski i Wiktor Bross (I i II Katedra i Klinika Chirurgii) oraz Kazimierz Bocheński (Klinika Położnictwa i Chorób Kobiecych). Historyczna "dzielnica medyczna" okazała się na tyle funkcjonalna, że, odbudowana po zniszczeniach wojennych, dobrze służyła uczelni.

Dawna Klinika Kobieca, fot. Eduard van Delde

Higiena, fot. Eduard van Delde

Współczesny rozwój medycyny wiąże się z nowymi wymaganiami dotyczącymi tego typu budynków. W 1975 r. w konkursie Stowarzyszenia Architektów Polskich pod hasłem "Nowa Akademia Medyczna" pierwszą nagrodę otrzymał projekt Krystyny i Mariana Barskich. Byli oni głównymi autorami pierwotnych projektów realizacyjnych nowego złożenia przy ulicy Borowskiej, wznoszonego od lat dziewięćdziesiątych XX wieku do dziś.

Patologia 1, fot. Eduard van Delde

Kurator wystawy: Małgorzata Wójtowicz, Muzeum Architektury we Wrocławiu

Miasto: Wrocław
Lokalizacja: Muzeum Architektury
Ulica: Bernardyńska 5
Termin: 16.06.2011 – 27.11.2011
Adres WWW: www.ma.wroc.pl
Wernisaż: 16 czerwca (czwartek), godz. 17:00

Zobacz także:
Wernisaż wystawy "Światowidy" w Warszawie
LEICA M9 – nowy firmware
Ricoh PX – niepozorny siłacz
Firmware 1.3 dla Lumixa DMC-FP3 oraz 1.2 dla Lumixa DMC-FH22
Wodoodporne futerały FOMEX MPAC
BenQ E2430 – 24 calowy monitor z matrycą VA
Panasonic Lumix DMC-GF3 – jeszcze mniejszy, jeszcze lżejszy
Canon EF-S 55-250mm f/4-5.6 IS II
Leica DG SUMMILUX 25 mm f/1.4 ASPH – nowy "standard" dla Micro 4/3
Sigma Photo Pro 5
Metz aktualizuje firmware modeli mecablitz 58 AF-1 digital i 48 AF-1 digital
Konkurs BZ WBK Press Photo 2011 rozstrzygnięty!
Wizjery powiększające oraz osłony na LCD GGS w ofercie Foxfoto
Olympus TOUGH – aparaty inne niż wszystkie
Jasna optyka przydatna nie tylko zawodowcom
Portret w plenerze – praktyczny poradnik
O fotografowaniu na Grenlandii słów kilka
TEST: Nikon D5100 - pierwsze wrażenia i zdjęcia testowe