Projekt „Industrialna katedra” jest dominującą częścią wystawy. Tutaj najwyraźniej widać nowego Podsiadłę. Umiejętnie zastosowany szeroki kąt podkreśla monumentalność architektury, a równocześnie ogrom dewastacji. I to niebo, czasami przerażająco białe, a innym razem - smolisto czarne. To obraz futurystyczny. Może końca naszej cywilizacji, a może końca świata.

Industrialna katedra, fot. Z. Podsiadło

Podobnie jest z innymi cyklami. „Księżycowy pejzaż” - brak najmniejszego nawet śladu cywilizacji, kontrast między białymi skałami, a czarnym niebem potęguje grozę. Surrealistyczne „Miasto” sprawia wrażenie, jakby zdjęcia były wykonane w jakimś innym, nieznanym, a odkrytym przez Podsiadłę świecie. W tym samym klimacie jest „Stacja Kije”, ale też „Zagroda”, czy „Uliczny krzyż”.

Zakonnice, fot. Z. Podsiadło

„Witamy w piekle” i „Zakonnice” to prace, na których można zidentyfikować postacie ludzkie-nieludzkie. Zakonnice wyglądają jak zjawy poruszające się w scenografii teatralnej „Witamy w piekle” (dwie postacie w prawdziwym współczesnym inferno). Jest ona doskonałym łącznikiem między starym, a nowym Podsiadłą. Z jednej strony jest wstrząsającym obrazem naszych czasów, a z drugiej, pod względem warsztatowym, doskonale mieści się w klimacie całej wystawy.

Zobacz także:
Kobieta z Małpą – Kaukaz w notatkach i fotografiach
Gisele Freud w MN w Krakowie
FotoArtFestival 2015
Trwa wystawa "Remake"
Wystawa Albom.pl
Wystawa Prawa człowieka. Dostrzegam. Dziedzictwo"
Tradycje wystawiennicze we Wrocławiu
Trwa wystawa "W buku nadzieja"
"Fala upału" we Wrocławiu
Wiatraki w obiektywie