Lustrzanka amatorska – ale jaka?
Jak widać, poszczególne modele lustrzanek amatorskich Nikona, nawet jeśli zewnętrznie są podobne, znacznie się różnią. Bo też i amator amatorowi nierówny. Czy amator wygrywający liczne konkursy fotograficzne, dalej zasługuje na to miano? To temat na osobne rozważania, ale jak zatem zdefiniować lustrzankę amatorską? Najprościej będzie przyjąć, że to aparat w założeniu nie służący do zarabiania pieniędzy – nie musi zatem spełniać wymogów odporności na intensywną eksploatację w ciężkich warunkach, nie musi też bić rekordów szybkostrzelności i szybkości autofokusu, gdyż nikt nie będzie nim dokumentował bicia rekordów olimpijskich. Mimo tego, wymagania amatorów fotografii względem aparatów znacznie się różnią, stąd też wynika pozornie zbędna różnorodność dostępnych modeli. Niektóre ograniczenia funkcjonalne wprowadzone są wyraźnie po to, by zróżnicować poszczególne modele pomiędzy sobą, widać to choćby po ustawianiu czułości matrycy. D3100 pozwala na to z dokładnością do 1EV (100, 200, 400 etc.), podczas gdy pozostałe modele udostępniają krok 1/3 EV. Gdy jednak w D3100 włączymy automatyczne ustawianie wartości ISO, automat dobiera ją z dokładnością 1/3 EV. To tez kwestia filozofii aparatu dla początkujących – automat ma być precyzyjny, natomiast użytkownikowi nie należy mącić w głowie nadmiarem opcji do wyboru… Co innego, gdy mamy do czynienia z doświadczonym pasjonatem – jego wymagania będą niewiele mniejsze niż w wypadku zawodowego fotoreportera.

By ułatwić wam wybór, spróbowaliśmy nakreślić wizerunki typowych użytkowników poszczególnych modeli amatorskich lustrzanek Nikona:

D3100 to lustrzanka przeznaczona dla tych, którzy chcą uzyskać dobre technicznie zdjęcia, ale nie mają przy tym ochoty zagłębiać się w tajniki funkcjonowania różnych układów aparatu. Z tego też powodu dobrze nadaje się dla początkujących – nie przytłacza nadmiarem szczegółowych opcji i funkcji konfiguracyjnych, które odciągają uwagę od tego co najważniejsze – zdjęcia. Pozwala fotografować w trybie manualnym oraz przy priorytecie czasu lub przysłony, jeśli jednak umiejętności użytkownika okażą się niewystarczające do zastanej sytuacji, oferuje pomoc w postaci programów tematycznych, trybu podręcznika czy też "ratunek leniucha" – zielony tryb automatyczny.

Nikon D3100

D5100 to aparat "środkowy" w linii amatorskich korpusów Nikona, i jego specyfikacja dość dokładnie odpowiada przeznaczeniu. Zestaw funkcji skrojony został dokładnie pod potrzeby nieco bardziej zaawansowanego fotoamatora – do dyspozycji są wszelkie programy tematyczne, dla lubiących eksperymenty pojawił się zestaw efektów specjalnych. Możliwości dostosowania sposobu działania aparatu do własnych potrzeb są całkiem spore jak na aparat amatorski, a równocześnie daleko im do obłędnej konfigurowalności profesjonalnych czy półprofesjonalnych korpusów Nikona.

 

Jego możliwości zostały tak skrojone, by jednak nie konkurował z D7000. Równocześnie jednak D5100 oferuje nieco funkcji, które pozwolą się trochę wyżyć kreatywnie myślącym fotoamatorom. Funkcje takie jak interwałometr, rejestracja zdjęć HDR, podwójna ekspozycja czy noktowizor to nic innego, jak zachęta do eksperymentów, dzięki czemu D5100 nieprędko się znudzi. Jeśli nie mamy pomysłu, do czego służą zaawansowane funkcje D7000 ani jak je wykorzystać, zostańmy przy D5100. Lepiej zainwestować w optykę lepszej jakości – 16-megapikselowa matryca bezlitośnie obnaży słabości tanich obiektywów.

Nikon D5100

D7000 to aparat, który w zasadzie można zaliczyć do grona półprofesjonalnych – do pełnego "zawodowstwa" brakuje mu niewiele. Co prawda oferuje wsparcie dla początkujących, takie jak tryb "zielony" czy programy tematyczne, ale to raczej ukłon w stronę rodziny użytkownika. D7000 przeznaczony jest dla tych, których wymagania wobec aparatu są bardzo wysokie. Nie oczekują tylko sprawnie działającego układu pomiaru światła, dobre balansu bieli czy wysokiej szczegółowości obrazu, ale chcą mieć przy tym pełną kontrolę nad większością podzespołów aparatu – stąd niemal 50 ustawień osobistych czy dwa przyciski, którym można przypisać jedną z 20 funkcji. Taki użytkownik często korzysta z aparatu "na pamięć" – z tego powodu większość istotnych funkcji aparatu ma dedykowane przyciski i przełączniki, a nie sterujemy nimi za pomocą ekranowego menu. Wachlarz dostępnych funkcji jest tak bogaty, że aparat jako narzędzie przez bardzo długi czas nie będzie stanowił żadnej bariery w rozwoju – trudno w zasadzie wskazać funkcję czy cechę, której mu brakuje. Dla wielu fotografów zawodowych D7000 może stać się zgrabnym korpusem zapasowym czy uzupełniającym posiadany zestaw.

Nikon D7000

Kupując lustrzankę amatorską trzeba się zatem brać pod uwagę zarówno własne oczekiwania wobec aparatu, jak i swe umiejętności. Oczywiście, można kupić "na zapas" od razu D7000, jednak jest spore prawdopodobieństwo, że nim do niego dorośniemy, już pojawi się jego następca. Zatem jeśli od lustrzanki oczekujemy jedynie by robiła "ładne" zdjęcia, a nasze umiejętności fotograficzne są umiarkowane, bez obaw wybierzmy D3100 – spełni wszystkie wymagania. Jeżeli czujemy pociąg do fotograficznych eksperymentów, ale nie spędzamy na fotografowaniu większej części dnia, dobrym wyborem będzie D5100. Jest funkcjonalnie bardziej rozbudowany przy zachowaniu niewielkich gabarytów, a odchylany ekran bardzo zwiększa jego uniwersalność. D7000 to z kolei aparat dla tych, którzy się z lustrzanką wręcz nie rozstają, jest dla nich narzędziem realizacji pasji a często i pracy, stąd muszą mieć aparat wytrzymały i dobrze dopasowany do swoich wymagań.

Na kolejnych stronach zamieściliśmy przykładowe zdjęcia wykonane lustrzankami Nikon D3100, D5100 oraz D7000.