DX – Oznaczenie obiektywów przeznaczonych do współpracy z lustrzankami cyfrowymi. Mają ograniczone pole rzutowania obrazu i dlatego po zamontowaniu w korpusie pełnoklatkowym bardzo mocno winietują. Wszystkie szkła DX są jednocześnie typu G.
E – Pełne oznaczenie tych szkieł to Nikon Lens Series E. Zostały wprowadzone na rynek w 1977 roku wraz z amatorskim korpusem EM. Mocowanie bagnetowe jest identyczne jak w we wprowadzonej później serii AI-S, brak natomiast charakterystycznych dla "poważnych" Nikkorów widełek. Pierwsze obiektywy Nikona, w których na większą skalę zastosowano tworzywa sztuczne.
ED – Tym symbolem Nikon oznacza optykę, w której zastosowano soczewki ze szkła o bardzo niskiej dyspersji (ED – Extra-low Dispersion).
G – To oznaczenie określa obiektywy pozbawione pierścienia przysłon, a więc przeznaczone do stosowania we współczesnych korpusach AF, gdzie wielkość otworu przysłony ustawia się pokrętłem na aparacie. Można je montować w starszych korpusach, jednak w pełni funkcjonalne będą jedynie w trybie pełnej automatyki lub priorytetu czasu. Modyfikacja wprowadzona pierwotnie w tanich obiektywach typu "kit", dziś stała się standardem w szkłach amatorskich i systematycznie pojawia się w nowych konstrukcjach profesjonalnych, jak AF-S DX Zoom-Nikkor 17-55 mm F/2.8G IF-ED czy AF-S VR Nikkor 300 mm F/2.8G IF-ED. Wszystkie obiektywy typu G są wyposażone w CPU, a więc pod względem elektrycznym odpowiadają szkłom typu D.
IF – Internal Focusing to symbol znajdujący się na obiektywach, w których ostrzenie odbywa się poprzez przemieszczanie wewnętrznej grupy soczewek. Dzięki temu w trakcie ustawiania ostrości nie poruszają się żadne zewnętrzne elementy obiektywu, nie zmieniają się też jego wymiary. Pozwala to uzyskać dużą szczelność obudowy, a nieruchoma tylna soczewka umożliwia swobodne stosowanie telekonwerterów.
IX – Obiektywy przeznaczone dla systemu APS (Advanced Photo System). Chociaż mają bagnet typu F, nie mogą być stosowane z lustrzankami 35 mm lub cyfrowymi, a jedynie z korpusami z serii Pronea.
Medical – W ten sposób oznaczane są wysoce specjalistyczne obiektywy do makrofotografii z wbudowaną pierścieniową lampą błyskową. Zostały skonstruowane tak, by uwolnić użytkownika manualnego, analogowego korpusu od konieczności przeliczania ogniskowej, przysłony, skali odwzorowania i czułości filmu – wszystkie te wartości wystarczy ustawić odpowiednimi pierścieniami na obiektywie. Dziś może wydawać się to dziwnym rozwiązaniem, wszystko to oblicza korpus AF, jednak w momencie premiery pozwalało zaprząc do makrofotografii osoby bez wykształcenia fotograficznego – techników medycznych, stomatologów itp.
N – pierwotnie oznaczenie pierwszej serii obiektywów typu AI. Dziś oznaczenie to zostało "skonsumowane" dla technologii Nano Crystal Coat, czyli wielowarstwowych, cienkich powłok antyodblaskowych stosowanych we współczesnych, zwłaszcza szerokokątnych obiektywach Nikona.
P – Tym symbolem określa się bardzo skromną (liczącą zaledwie dwa modele) rodzinę manualnych obiektywów typu AI-S, jednak wyposażonych w procesor i kontakty CPU, a co za tym idzie w pełni współpracujących ze współczesnymi korpusami AF.

Współczesny przedstawiciel rodziny P - Nikkor 45 mm f/2.8 P.

PC – Perspective Control, w ten sposób oznaczane są obiektywy, w których możliwe jest decentrowanie osi optycznej, co pozwala na korektę perspektywy i nierównoległe do aparatu umieszczenie płaszczyzny ostrości.
RF – Symbol Rear Focusing oznacza, że ogniskowanie odbywa się poprzez przemieszczanie najbardziej zbliżonej do korpusu grupy soczewek. Zapewnia to szybkie ustawianie ostrości i dużą szczelność obudowy, tylna soczewka może jednak wchodzić w kolizję z niektórymi telekonwerterami.
SIC – Super Integrated Coating to oznaczenie najnowszej generacji powłok antyrefleksyjnych Nikona. W tej technologii rodzaj i liczba powłok nakładanych na każdy element optyczny są optymalizowane zarówno pod kątem materiału, z jakiego wykonany jest element, jak i konstrukcji optycznej całego układu, czyli obiektywu. Z tego powodu powłoki SIC są stosowane głównie w skomplikowanych, wieloelementowych zoomach.
SWM – Silent Wave Motor Tę nazwę nosi piezoelektryczny silnik napędzający układ autofokusa. Jego podstawowe zalety to szybka, precyzyjna i cicha praca. Dodatkowo w pierścieniowej odmianie, stosowanej w droższych obiektywach, zapewnia możliwość ręcznego przeostrzania w dowolnym momencie, bez konieczności przełączania w tryb manualny. Obiektywy wyposażone w silnik SWM noszą symbol AF-S.
UV – Tym symbolem oznaczony został tylko jeden obiektyw – manualny UV-Nikkor 105 mm f/4.5, przeznaczony do fotografii w ultrafiolecie. W związku ze swym przeznaczeniem, jego własności optyczne zostały tak dobrane, by przenosił nie tylko światło widzialne, ale i ultrafiolet w paśmie powyżej 200 nm.
VR – Vibration Reduction, w taki sposób Nikon oznacza obiektywy wyposażone w optyczny stabilizator drgań. By ów stabilizator działał, korpus musi być wyposażony w 10-stykowy kontakt bagnetu. Oznacza to, że analogowe korpusy takie jak F4, F90(s), F60, F70 czy F801 nie obsługują tej funkcji.

Obiektywy typu AF-S wyposażone są w 10-stykowy kontakt elektryczny. Jeśli aparat ma złącze 5-stykowe (starsze analogowe korpusy AF), nie będzie działał autofokus oraz (jeśli jest) stabilizator obrazu VR.

Zobacz także:
Oznaczenia obiektywów Canona dla systemu EOS
Oznaczenia obiektywów Sigma
Oznaczenia obiektywów Tokina
Soczewki asferyczne – chwyt marketingowy czy rzeczywista innowacja?
Potrójne widzenie, czyli skąd się bierze aberracja chromatyczna?
Powłoki antyodblaskowe – jak wpływają na nasze zdjęcia?
Aparat w okularach, czyli ABC filtrów optycznych
Ile naprawdę widzi aparat, czyli kąt widzenia obiektywu
Kalkulator kątów i pola widzenia obiektywu
Współczynnik wydłużenia ogniskowej