Program Festiwalu
6 listopad 2010, godz. 18.00 – otwarcie z 15-minutowym recitalem śpiewaczki Josephine Pilars de Pilar i skrzypaczki Anny Zielińskiej
7 listopad 2010, godz. 12.00 – Dzień Fotokastu
wystawy listopad- grudzień 2010

Wystawa międzynarodowa: “Bez rewolucji”
małe społeczności jako symbol XXI wieku – epoki społeczeństwa „masowych mniejszości”
Ponad 150 zdjęć 11-tu autorów, w tym 6-ciu zagranicznych
Wystawa będzie prezentowana w dn. 6 - 30 listopad 2010 r. w Poznaniu, od 2 grudnia 2010 (do 30.12) - w Warszawie, Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej SWPS, Chodakowska 19/31

Wystawa prac Witolda Krassowskiego: „Pieśń na wyjście. Ostatni mistrzowie sceny”
50 portretów polskich aktorów odchodzącej generacji
od 8 grudnia 2010 roku do 10 stycznia 2011 r., Galeria 2piR w Poznaniu, WSNHiD

Dzień Fotokastu
Około 3 godzin pokazu, w tym:
- indywidualne prezentacje multimedialne zagranicznych uczestników wystawy „Bez rewolucji”: Lurdes R. Basoli, Kosuke Okahary, Michaela Grieve, Aleksandra Czekmieniewa i Ami Vitale
- rozmowy Lurdes R. Basoli, Kosuke Okahary, Michaela Grieve, Ami Vitale z Witoldem Krassowskim (w języku angielskim z tłumaczeniem dla publiczności na język polski)
- pokaz fotokastów nagrodzonych w polskich konkursach

Od kuratora:
3 Festiwal Fotodokumentu będzie odnosił się do skrajnie odmiennych zachowań i problemów małych społeczności, dominujących w XXI wieku, w przeciwieństwie do wieku XX – epoki wielkich ideologii, rewolucji i ruchów społecznych. W tyglu tych wspólnot mieszają się zapomniane plemiona, nienawidzące się wzajemnie grupy etniczne, grupy imigrantów, rodzice, dzieci i małżonkowie zabitych w dzielnicach wyjętych spod prawa, poszukiwacze seksualnych megadoznań, starzy aktorzy, harcerze, transwestyci, umysłowo upośledzeni, biedota, żyjący na skraju cywilizacji węglarze... Mniejsze wspólnoty nie są mniej ważne. Ich sposób życia może istotnie wpływać na odnajdywanie tożsamości przez nas wszystkich, tzw. ludzi „cywilizowanych”, reprezentantów „świata Zachodu”. Żyjemy w globalnym społeczeństwie „masowych mniejszości”, w którym ‘los każdego człowieka w każdym zakątku planety wpływa na losy innych i przez losy innych jest kształtowany’ /Zygmunt Bauman/.

Kurator: Monika Piotrowska

Organizatorzy: proFotografia, WSNHiD w Poznaniu, SWPS w Warszawie


WYSTAWA MIĘDZYNARODOWA „BEZ REWOLUCJI”

Fotografowie zagraniczni: Lurdes R. Basoli (Hiszpania), Ami Vitale (USA), Aleksander Czekmieniew (Alexander Chekmenev, Ukraina), Michael Grieve (Wlk. Brytania), Kosuke Okahara (Japonia), Siegward Schmitz (Niemcy)
Fotografowie polscy: Filip Ćwik, Arkadiusz Gola , Maciej Jeziorek, Adam Lach, Michał Sita


Lurdes Rodriguez Basolí (ur. 1981, Hiszpania)
Zdobyła w tym roku Inge Morath Award, przyznawaną przez Fundację Magnum i Fundację Inge Morath, oraz Joop Swart Masterclass na World Press Photo. Publikuje głównie w magazynach hiszpańskich, portugalskich i latynoamerykańskich.
„Caracas: miasto zbłąkanych kul”, Wenezuela, 2009
Seria zdjęć z Caracas dokumentuje codzienne sceny uliczne. W tej najbardziej niebezpiecznej stolicy obu Ameryk na 100 tysięcy mieszkańców przypadają 134 zabójstwa, podczas gdy np. w brazylisjkim Buenos Aires – tylko 7. Zabici są ofiarami społecznego i lokalnego konfliktu, wywołanego przez gangi, rywalizujące w handlu narkotykami i cygarami. W Wenezueli życie ma wartość kuli, jak mówi Basoli.


Aleksander Czekmieniew (Alexander Chekmenev; ur. 1969, Ukraina)
Absolwent Wydziału Fotografii Prasowej moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego. Członek moskiewskiego Związku Fotografików Rosji i jego odpowiednika ukraińskiego w Kijowie. Do 1997 r. i obecnie niezależny, z przerwą w l. 1997-1998, gdy był fotografem kijowskiego dziennika Vseukrainskiye Novosti, zamkniętego szybko za "zbytnią opozycyjność". W 2000 r. zdobył nagrodę na European Competition of Photojournalism w Vevey w Szwajcarii.
„Donbas”, Ukraina, 1994-2009
Po upadku Związku Radzieckiego w Donieckim Zagłębiu Węglowym zamknięto 150 z 230 kopalń. W niektórych miejscowościach i rejonach nieczynne są wszystkie. Czas się tam cofa. Główne ulice pokrywają się śmieciami, a sklepy się likwiduje. Czekmieniew od lat dokumentuje górników, wydobywających węgiel na własną rękę w nielegalnych kopalniach. W ciągu jednego dnia nielegalny górnik wydobywa około 1 tony węgla. Pośrednicy odkupują węgiel i sprzedają go ludziom w miejscach, gdzie nie dociera gaz - alternatywne źródło ogrzewania. Pośrednik zarabia 200 - 300% ceny zakupu.

Donbas, fot. Aleksander Czekmieniew.

Filip Ćwik (ur. 1973, Polska)
Fotoreporter tygodnika „Newsweek Polska”, wcześniej związany z Gazetą Wyborczą. Tworzył i prowadził Dział Foto w dzienniku „Polska The Times”. Pomysłodawca i juror konkursu "Newsreportaż", wielokrotny laureat polskich konkursów fotografii prasowej.
„Wieczni harcerze”, Zielona Góra, Polska, 2008
XVII Ogólnopolski Złaz Seniorów i Starszyzny Związku Harcerstwa Polskiego. Od 1980 r. starszyzna ZHP posiada formy zorganizowane. W tym spotkaniu uczestniczyło 319 osób. Najmłodszy uczestnik miał 32 lata, a najstarszy – 91. Tworzą grupę wsparcia, wspólnotę pozytywną i doskonale zamkniętą jednocześnie. Oni wiedzą, na ile odrębny jest ich wewnętrzny świat, na ile pocieszny, wręcz śmieszny dla obcych. Lecz trwają w nim, bo jest coś istotniejszego od samego rytuału zlotu – mogą polegać na sobie „jak na Zawiszy”.


Arkadiusz Gola (ur. 1972, Polska)
Pracuje w „Dzienniku Zachodnim” od 1996 r. Zdobywca wielu nagród w polskich konkursach fotografii prasowej. Jego zdjęcia są w zbiorach kilku muzeów śląskich. Członek ZPAF. Związany silnie z regionem Śląska, który dokumentuje od lat. W 2010 r. wydał album „Ludzie z węgla”. Członek ZPAF.
„Aura Śląska”, Polska, 2002-2007
Śląsk, jeden z najbardziej charakterystycznych regionów Polski, zatraca się. „Fotografuję podwórka, familoki, które za kilka lat zostaną pewnie otynkowane, okna wymienią na plastikowe, kopalnie pozamykają, hałdy zrekultywują” – stwierdza Gola. Umierające dzielnice, ulice, „riwiera” na hałdach to zarazem umierająca wspólnotowość, smutny proces rozpadu życia nie dla siebie, tylko ze sobą.


Michael Grieve (ur. 1966, Anglia)
Absolwent studiów fotograficznych na University of Westminster. Studiował też film, wideo i sztuki fotograficzne. Pracuje jako fotoedytor magazynów i jest zastępcą wydawcy magazynu fotografii współczesnej 1000 Words. Reprezentuje go paryska Agencja Vu' i londyńska Oblong Gallery.
„Żadnej miłości” („No Love Lost”), Anglia, 2002-2007
To zbiór zdjęć z domów schadzek, w których ludzie spotykają się, by uprawiać seks, często grupowy, szukając dodatkowych podniet. Grieve pisze o swoich fotografiach, że utrwalają niejasne wizje rzeczywistych miejsc, ukryte pejzaże społeczne i czysto fizyczną, seksualną jedność, pozbawioną uczucia. Na pół fikcyjny świat obrazuje trudności istotnych związków międzyludzkich w pustym duchowo otoczeniu.
Awards and distinctions:

Maciej Jeziorek (ur. 1973, Polska)
Poza fotografią studiował teologię. Uczestnik Credit Suisse Masterclass for photojournalists from East-Central Europe, Budapeszt 2004. Od roku 2002 r. współpracuje z Polską Agencją Fotografów Forum. Wielokrotnie nagradzany na konkursach polskiej fotografii prasowej.
„Odtrącenie”, Indie, 2009
W 2 poł. XX w. polscy misjonarze założyli w Indiach dwa ośrodki dla trędowatych: Marian Żelazek w Puri i ksiądz Adam Wiśniewski w Jeevodaya. W Indiach trąd wyklucza chorego ze społeczeństwa, pozbawia przywilejów przywilejów kastowych, czyni go nietykalnym. Trąd można dziś leczyć, więć praca obu ośrodków koncentruje się głównie na edukacji i wychowaniu dzieci z rodzin dotkniętych trądem.


Kosuke Okahara (ur. 1980, Japonia)
W 2007 r. Okahara dołączył do agencji Vu', od 2011 r. pracuje niezależnie. Uhonorowany m.in. Joop Swart Masterclass, PDN's 30 emerging photographers to watch, Sony World Photography Awards, Prix Kodak. Współpracuje z m.in. Time.com, Wall Street Journal, Newsweek Japan, Russian Reporter. W 2011 r. jego indywidualną wystawę planuje Kunsthal Museum w Rotterdamie.
„Opór cywilny – konflikt sudański”, Darfur, 2004-2009
Od początku czystek etnicznych w Darfurze w 2003 r. z głodu, na skutek przemocy i wycieńczenia umarło niemal 180 tysięcy osób. Dwa milony ludzi musiało opuścić w strachu swoje domy. Przemoc nie ustała. Część z tych, którzy przetrwali, dotarła do obozów dla uchodźców. Oni mają przynajmniej jedzenie i schronienie, ale pozostali są odizolowani i nie otrzymują żadnej pomocy. Warunki do życia pozostają krytyczne.
"Szansa" Calais, Francja 2009
Reportaż o losach afrykańskich uchodźców we Francji. Autor pisze: "Czuję się, jakbym był w jakimś mieście w Afryce albo na Środkowym Wschodzie, ale to jest mieścina w północnej Francji, w której zbierają się uchodźcy i przez lata marzą o przekroczeniu granicy Wielkiej Brytanii. Mówią: Francja niedobra; Anglia dobra, ale żadnej szansy." Od ziemi brytyjskiej dzieli ich morze, portowe płoty i mur społecznego wykluczenia.


Adam Lach (ur. 1983, Polska)
Od 2006 r. na stałe związany z tygodnikiem Newsweek Polska. Od 2009 r. współpracownik The New York Times i Internationale Harald Tribune. Publikuje w wielu krajach. Wielokrotny laureat polskich konkursów fotografii prasowej. Jeden z czołowych twórców fotokastów, które realizuje, montuje i komponuje do nich muzykę.
„Inna”, Polska, 2010
Opowieść o transseksualistce, jej dniu powszednim, konfrontacji z własnym ciałem, którego płciowa przemiana jest kosztowna. Płeć, jaką ma z urodzenia, ją uwiera, jest inna we własnym ciele. „Mogłem zaobserwować najważniejszy dla mnie antagonizm, który zaświadcza, przez co musi przejść” – podsumowuje Lach swoją pracę.

Inna, fot. Adam Lach.

„Święty Azyl”, Szczytna, Polska, 2009
W neogotyckim zamku mieści się wiecznie niedofinansowany zakład dla umysłowo chorych. Od ponad 40 lat żyje w nim 110 pacjentów. W 2007 roku, zajmująca się zwrotem upaństwowionego mienia kościelnego Komisja Majątkowa, bez powiadomienia zainteresowanych, czyli kierownictwa Domu Pomocy Społecznej i władz powiatu, oddała zamek nieodpłatnie zakonnikom Świętej Rodziny. Zakon zgodził sie na wynajęcie ośrodka do 2012 r. za 10 tysięcy złotych miesięcznie, plus VAT. Niepełnosprawni w Polsce w każdym systemie są ignorowani, stwierdza Lach.


Michał Sita (ur. 1985, Polska)
Etnolog i antropolog, skończył Instytut Fotografii Twórczej w Opavie. W l. 2006-2007 pracował w części tureckiej Kurdystanu. Korzystając z grantu Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza spędził w 2008 r. pięć miesięcy u Kurdów irackich, badając ich zależności plemienne. Prowadzi agencję fotograficzną Pracowania Fotografii Dokumentalnej w Poznaniu. Członek ZPAF.
„Kurdowie”, Irak, 2008
Na terenie Kurdyjskiego Regionu Autonomicznego w Iraku od 2003 r. istnieje odrębne od reszty Iraku państewko, zaskakująco stabilne i bezpieczne - „Inny Irak”, jak mówi lokalny slogan. Zdjęcia Sity nie pokazują jednak czyniącego wrażenie rozkwitu gospodarczego, lecz przestrzeń, światło, wiele portretów, które nie tworzą nawet galerii typów. Cała seria Sity pokazuje zdumiewający spokój. Inny Irak.


Siegward Schmitz (ur. 1951, Niemcy)
Podejścia do formy i światła uczył się od holenderskiego prof. Wima Noordhoeka, szlachetnych technik druku – od Polaka, Henryka Rogozińskiego. Od 2003 r. członek Niemieckiego Towarzystwa Fotograficznego DGPh. Prowadzi fotograficzny Lumiere Shop Service, specjalizuje się w fotografii pejzażowej.
„Węglarze”, Polska, Węgry,
Tam, gdzie jest dym, nie może być ognia. Drzewo się rozpala a potem dusi w wysokiej temperaturze, w której można je rozbierać na części składowe, na węgiel drzewny. Wymiera zawód, węglarze wymierają. Żyją w oddalonych lasach Karpat w Polsce i na Węgrzech, odciętych od cywilizacji. Odnalezione grupy skupiają różnych, dziwnych ludzi, często wyrzuconych poza nawias, jak ten, który w środku polskiej puszczy wyjął książkę w języku niemieckim i zaczął ją płynnie czytać.


Ami Vitale (ur. 1971, USA)
Podczas pracy fotoreporterskiej odwiedziła ponad 75 krajów, zebrała wiele nagród, w tym na World Press Photo i od Fundacji Magnum - Inge Morath Award. Stale współpracuje z National Geographic i Knight Center for International Media.
„Gwinea Bissau: w cieniu glinianej chaty”, 2001
Gwinea Bissau leży w zachodniej Afryce i zajmuje 5-te miejsce na liście najbiedniejszych krajów świata. Vitale pokazuje glinianą wioskę, w której czas płynie zgodnie z rytmem natury, lecz ludzie wierzą nie tylko w naturę: dziewczynki poddaje się tu obrzezaniu. W pięknym pejzażu, pomiędzy codziennymi czynnościami, dokonuje się nienaturalnego rytuału, który zapewnia potem dorosłej kobiecie szacunek całej społeczności.



WYSTAWA „PIEŚŃ NA WYJŚCIE. Ostatni mistrzowie sceny”:
zdjęcia WITOLDA KRASSOWSKIEGO

Kilkadziesiąt dojmująco szczerych, reporterskich portretów największych osobowości polskiego teatru i filmu. Część osób sportretowanych już odeszła, jak Hanka Bielicka, Gustaw Holoubek, Wieńczysław Gliński, Zbigniew Zapasiewicz.
Ludzie ze sceny bez sceny – ich życiowej podstawy czy podstawowego życia. Odarci ze sceny, ale nie odarci z życia. Mniej lub bardziej dogasający, ale do końca emanujący ogromną indywidualnością – tą, którą w młodej generacji aktorów zabiła komercja. Z twarzy i gestów starych aktorów można czytać historię ich przeżyć, doznań, ciężkiej pracy nad warsztatem, nad duchowością, nad doskonałością przekazu i kontaktu z widzem. Narzuca się myśl, że to są aktorzy prawdziwi. Choćby z racji swoich dokonań zasługują na pamięć.
Przy masowym braku akceptacji dla ludzi starych, oni stanowią zadziwiający, masowy wyjątek: są społecznie akceptowani. To triumf ich „pieśni na wyjście”.

WITOLD KRASSOWSKI od 30 lat zajmuje się reportażem i fotografią społeczną. Publikował w wielu wydawnictwach europejskich. Laureat i juror World Press Photo.

O kuratorze:
Kuratorem jest Monika Piotrowska, która przygotowała również dwie wcześniejsze edycje Festiwalu Fotodokumentu i prawie 10 wystaw dla Galerii 2piR (większośc z nich została pokazana w Poznaniu i w Warszawie, w kilku innych miejscach w Polsce i na Litwie w Kownie). Monika Piotrowska, ur. 1966, jest historykiem sztuki. Pracowała m. in. w Instytucie Polskim w Lipsku jako rzeczoznawca do spraw kultury. W ubiegłych latach była wykładowcą, recenzentką i krytykiem sztuki oraz dziennikarką. Od 2008 r. jest prezesem Fundacji Instytut Fotografii „proFotografia” w Poznaniu.


Zobacz także:
Skyborne - nowe plecaki Vanguarda
Parasolka 8-in-1 - nowy wideotutorial lastolite
Nikon Thumbnail Selector 1.2.0
MW512 - popularny projektor od Benq
GH-100 - pistoletowa głowica kulowa Vanguarda
Jesienny program edukacyjny ZPAF
Listopadowy numer magazynu fotoGeA jest już dostępny!
Aktualizacja Nikon Capture NX do wersji 2.2.6
Pentax RAW Codec i Digital Camera Utility 4.3