Eugeniusz Wilczyk zaczął fotografować
krakowski Kazimierz pod koniec lat pięćdziesiątych. Zdjęć szybko przybywało, jednak nigdy nie zostały one opublikowane w postaci albumu, pod kątem którego materiał ten był przygotowywany. Prezentując wstępną makietę w jednym z krakowskich wydawnictw, autor usłyszał podobno coś o „uprawianiu antypropagandy”, więc zniechęcony odbitki i naświetlone negatywy odłożył do szuflady. Przeleżały tak ćwierćwiecze by ujrzeć światło dzienne na wystawie „Kazimierz, kartki z albumu”, zaprezentowanej podczas pierwszego Festiwalu Kultury Żydowskiej w Krakowie w 1988 roku.
|
ul. Estery |
Moment, w którym Eugeniusz Wilczyk zdecydował się na robienie zdjęć (na podstawie rekwizytów widocznych w kadrze, okres pracy nad materiałem można określić na lata
1959-1964), to czas gdy w dawnej krakowskiej dzielnicy żydowskiej zaczynają następować zmiany. Pojawiają się nowe budynki w prawej (patrząc od Miodowej) pierzei ulicy Szerokiej, uporządkowaniu ulega cmentarz przy Synagodze Remuch, remontowana jest Synagoga Stara. Ponieważ autor zdjęć z Kazimierza urodził się przed wojną i wychował na pobliskich Grzegórzkach, wspomniane prace modernizacyjne nie mogły ujść jego uwadze, więc chwycił za aparat fotograficzny, aby zarejestrować krajobraz zapamiętany z dzieciństwa.
|
ul. Meiselsa |
Bo właśnie w
szkole podstawowej przy ulicy Miodowej rozpoczął w 1938 roku edukację, do której też uczęszczał w czasie wojny, tyle, że już bez żydowskich kolegów (w marcu 1941 okupanci niemieccy wysiedlili krakowskich Żydów do getta na Podgórzu, natomiast wspomniana podstawówka przeniesiona została do drewnianego baraku obok kamienicy Landauów). Robiąc zdjęcia Kazimierza na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, Eugeniusz Wilczyk poruszał się po terenie dobrze mu znanym, niegdyś gęsto zaludnionym i gwarnym, a teraz pomimo obecności nowych lokatorów, pozostającym jak gdyby w stanie pustki i zawieszenia, co doskonale widać na jego zdjęciach.
|
ul. Szeroka, przed bramą do Synagogi Popera |
Eugeniusz Wilczyk (1931-1990). Absolwent historii sztuki na UJ. Wieloletni kierownik pracowni fotograficznej w PP PKZ w Krakowie. Autor zdjęć do książki „Tysiąc lat monety polskiej” Tadeusza Kałkowskiego. Krakowski Kazimierz fotografował w latach 1959-1964.
Kurator: Wojciech Wilczyk
Zobacz także:Dyplomy 2016Dwa spojrzenia w CiasnejBorys Makary w ParyżuIRWIN. Planting SeedsNajpiękniejsze klejnoty naturySansara. NepalWspółczesny przegląd fotograficznych technik alternatywnych i archaicznychPolaroidy Jarka KasprowiakaCzas dokonany w WarszawieFotofestiwal 2016Trwa Poszukiwanie Ciszy