Paryż. 13 listopada 2015 roku trzy grupy terrorystów zaatakowały jednocześnie trzy różne cele: stadion Saint-Denis, kawiarnie i restauracje w 10. i 11. dzielnicy oraz Bataclan, salę widowiskową, w której odbywał się koncert amerykańskiej grupy rockowej. Bilans: 130 ofiar. Średnia wieku: 35 lat. Nazajutrz w miejscach zamachów zaczęły piętrzyć się kwiaty. Przechodnie zapalali świece, oddawali hołd ofiarom. Na zdjęciu: Ślady po kulach w barze Le Phare du Canal

Symboliczna wiązanka kwiatów wśród krwi na bulwarze Voltaire przed Bataclanem

Wielka Brytania, Stover, Newton Abbot. Po drugiej wojnie światowej większość polskich żołnierzy, którzy walczyli po stronie narodów zjednoczonych i pod dowództwem brytyjskim, nie była w stanie wrócić do Polski. Dla większości ich rodzinne strony stały się miejscem kontrolowanym przez władze sowieckie. Obawiano się aresztowań na tle politycznym. Ze względu na znaczący udział Polaków w wojnie byli postrzegani w Whitehall i szerszych kręgach jako sprawa wyjątkowa. Polski akt przesiedlenia został podpisany w 1947 roku (znany również jako obietnica Churchilla). Nałożył on obowiązek na władze brytyjskie (dzisiaj Ministerstwo Obrony) zaspokojenia potrzeb tych Polaków i ich rodzin, którzy na jego mocy zdeklarowali się pozostać w Wielkiej Brytanii. Potrzeby dotyczyły zarówno pomocy finansowej, jak i utrzymania w obozach czy hotelach. Utworzono 45 obozów przesiedlenia na terenie całej Wielkiej Brytanii. Ilford Park Polish Home jest ostatnim, nad którym opiekę sprawuje Ministerstwo Obrony. Lokalnie nazywany jest Małą Polską. Na zdjęciu: Bolesław Mariański (lat 96) w drodze do kaplicy na mszę świętą

Portret papieża Jana Pawła II przy kaplicy