Od autorki:

"Pamięć jest podstawowym nośnikiem naszej tożsamości. Pamięć osobnicza umożliwia nam odnalezienie się w codzienności i funkcjonowanie w niej. W makro skali dzięki pamięci zbiorowej możemy korzystać nieprzerwanie z doświadczeń minionych pokoleń: języka, kultury, nauki, czy historii. Jednocześnie pamięć jest zjawiskiem czysto subiektywnym, łatwym do manipulacji stając się narzędziem do uprawiania polityki i modelowania społeczeństw.

fot. Anna Wolska

Moim punktem wyjścia do powstania tego projektu była książka „Tu byliśmy” - Tadeusza Rolke i Simona Schama, którą miałam okazję przeczytać kilka lat temu. Pozycja ta zarówno w treści, jak i warstwie wizualnej odnosi się do poczucia straty i nieobecności narodu żydowskiego w powojennym krajobrazie Polski. Książka ta stała się dla mnie katalizatorem i skłoniła mnie do podjęcia przeze mnie kilka lat temu poszukiwań i głębszej analizy rodzinnych opowieści. Zawiodła mnie między innymi do pozostałości Pałacu Ossolińskich w Rejowcu, czy na Podlasie do Drohiczyna.

fot. Anna Wolska

Moja fotograficzna podróż z czasem zaczęła wzbogacać się o historie usłyszane od spotykanych przypadkiem ludzi. To przeświadczenie, że każdy z nas jest nośnikiem określonej pamięci stanowiło początek moich świadomych poszukiwań i dokumentacji fotograficznej miejsc, które uległy degradacji, czy zapomnieniu.

fot. Anna Wolska

Od strony fotograficznej w sposób szczególny interesuje mnie wpływ czasu na materię oraz zmiana ludzkiego postrzegania danego miejsca wraz z zacieraniem się jego pierwotnego znaczenia. Jednocześnie stawiam sobie pytanie, na ile przedmiot, czy miejsce może być nośnikiem pamięci?

fot. Anna Wolska