Uchwycony czas, zatrzymana chwila, zarejestrowany fragment działania, kod transformujący tzw. rzeczywistość trójwymiarową na dwuwymiarową, fascynujący sposób interpretacji świata, metoda kreacji i konstrukcji nowego świata, obiekt trójwymiarowy, metafizyczny proces, energia światła i ciemności...
Sama w sobie fotografia jest niezwykłym medium dającym bardzo różnorodne, niepowtarzalne możliwości interpretacji i ekspresji; nakładając na nią filtr świadomości grafika, rysownika, malarza i performera otwiera bardzo szerokie pole dla autentycznych eksperymentatorów i kreatorów.
Fotografia jest wszechobecna, jesteśmy zalewani tysiącami, dziesiątkami tysięcy zdjęć dziennie… Każdy może kupić lepszy lub gorszy aparat fotograficzny... każdy może zrobić zdjęcie.. Żyjemy w świecie obrazów... Internet, telewizja, film, bilbordy... mass media... Tym nie mniej, ilość ciekawych, istotnych, a już odkrywczych zdjęć nie zwiększa się, a ilość obrazów, które są ważne we współczesnej fotografii nie jest zbyt duża.

fot. Agnieszka Radlak

Twórców, którzy rzeczywiście czegoś szukają, którzy chcą stworzyć nowe jakości, wartości, którzy mając świadomość obrazu, kompozycji, jak również odpowiedzialności za obraz, za jego oddziaływanie, kształtują autentyczne realizacje, jest niestety ograniczona…

fot. Stanisław Dunin-Borkowski

Sztuka Fotografii, sztuka fotografowania będąca, pozornie, bardzo prosta jest niezwykle złożonym procesem, działaniem związanym z wieloma decyzjami, ze świadomością widzenia świata, jego oddziaływania i interpretacji, decyzji, selekcji, wyborów… to ciągła praca nad balansem rozumianym wielowymiarowo… od widzenia, poprzez interpretacje, decyzje do finalnej realizacji… Aparat fotograficzny zapisujący obraz w ułamku sekundy dokonuje aktu zatrzymania czasu… to rodzaj szczególnej nieśmiertelności... Trwałość klasycznej błony fotograficznej, papieru fotograficznego jak również zapisu cyfrowego jest bardzo subtelna… Tym nie mniej nieśmiertelność pewnych obrazów ujawnia się dopiero po wielu, wielu latach…

fot. Jakub Kaczanowski

Wystawa doroczna Fotoklubu MCK jest cyklicznym projektem przedstawiającym aktualne prace jego członków, jest zarazem konfrontacją jak i wizualnym dialogiem twórczym.
Fotograf, jego świadomość i decyzje, fotograf i efekt jego działania, fotograf i decyzja prezentacji jego realizacji twórczej - to przesłanie tej wystawy.

fot. Jarek Kowalski

Fotoklub Galeria MCK powstał 21 stycznia 2003 roku. Inicjatorem powstania Fotoklubu jest Andrzej Łada, Mirosław Radomski i Robert Nadratowski. Członkami są twórcy w wieku od 16 do 91 lat. Reprezentują oni rożne zawody i doświadczenia życiowe, rożne myślenie o fotografowaniu i rożne konwencje fotograficzne. Trzon klubu tworzą członkowie ZPAF- Andrzej Łada, Justyna Łada (historyk sztuki), Agnieszka Radlak, Cezary Łutowicz (artysta złotnik z Sandomierza, ten, który wypromował polski krzemień), Jerzy Piątek (wydawnictwo NEW Fine-grain), Grzegorz Gałęzia (tłumacz literatury angielskiej). Selekcje prac do wystawy przygotował zarząd Fotoklubu w składzie: Andrzej Łada – prezes, członek ZPAF, kustosz Galerii Fotografii, v-ce prezesi Marek Rachwał i Robert Nadratowski, Justyna Łada - sekretarz członek ZPAF, Mirosław Radomski – skarbnik, członek Fotoklubu Rzeczpospolitej Polskiej, Stanisław Dunin-Borkowski - Pracownik Galerii, członek Fotoklubu. Szerokie spektrum tematów prac pokazywanych na wystawie jest odzwierciedleniem świadomości i indywidualności twórców działających w Fotoklubie.

fot. Andrzej Łada

Wystawa prezentuje rożne postawy i konwencje wypowiedzi artystycznych.
Od obserwatorów natury takich jak fotografujących ptaki w Biebrzańskich ostępach - Jarosław Wójcik, Paweł Jabłczyk, którzy spędzają wiele godzin czekając na ,,ten jeden niepowtarzalny moment,, oraz Lena Kuzka prezentująca impresje tatrzańskie poprzez dokumentalistów i fotoreportażystów - Jerzy Piątek, Stanisław Dunin-Borkowski, Grzegorz Gałęzia, Adrian Pietrzyk, Karol Ciepliński, Jakub Kaczanowski i Ewa Kaczanowska, do postawy mającej cechy inscenizacji i studium fotografii - Andrzej Łada, Justyna GENTILE Łada, Agnieszka Radlak i Magdalena Wolff, Monika Iskra, Mirosław Radomski, Lucyna Malicka kończąc na poszukiwaniach formalnych - Cezary Łutowicz, Stanisław Dulny, Tomasz Lenart.

fot. Justyna Łada

Stanisław Dunin-Borkowski od wielu lat penetrujący opuszczone domy, chaty i fabryki – dotyka zagadnienia nieśmiertelności, fotografując te szczególne miejsca przywołuje je do ponownego życia, to rodzaj reinkarnacji - wspomnienia o ludziach, którzy odeszli. Zapis fotograficzny staje się sposobem zmartwychwstania. Justyna Gentile Łada konsekwentnie realizuje się w inscenizowanej fotografii aktu. Tym razem przenosząc nas jednak do surrealistycznego baśniowego świata. W jej pozornie realistycznych fotografiach kryje się tajemniczy świat, w którym rzeczywistość miesza się z fantazją, a spokój z melancholią i grozą. Temat aktu widoczny jest również w fotografiach Macieja Strąpocia ukazujących piękno kobiecego ciała na tle spękanych skał. Makrofotografie Moniki Iskry i Grzegorza Górnisiewicza oraz Ewy Gawlik wprowadzają nas w świat para abstrakcyjny ujawniając łączność pomiędzy elementarnością a globalnością. Andrzej Łada, pokazuje dwa zestawy zdjęć - jego spojrzenie na akt inscenizowany jest bardzo wyrafinowane, ciekawa kompozycja i nieszablonowa formuła zdjęć. Drugi zestaw to doświadczenie pogranicza światów, nie do końca określone i dopowiedziane. Jerzy Piątek swoim oryginalnym spojrzeniem na krzyż ukazuje ambiwalentne trwałości, przemijania i bogactwa. Refleksja nad czasem, wartościami, procesem przekształcania. Inne spojrzenie na krzyż prezentuje Wiktor Bednarczuk. Jest tu również refleksja, dotyczy jednak ona relacji polityka - religia - manipulacja. Prace Agnieszki Radlak i Magdaleny Wolff wprowadzają nas w osobisty świat, budując nastrój nadrealistyczny.

fot. Robert Nadratowski

Mirek Radomski, Jarek Kowalski i Dominika Jakubowska pokazują prace wykonane w technice otworkowej, to zapis czasu i miejsca - technika otworkowa wymaga znacznie dłuższych czasów nienaświetlania. Jest zapisem wielości w jedności. Blanka Kufner, Dominika Zarzycka, Grzegorz Gałęzia, Jerzy Soiński, Karol Ciepliński i Kuba Kaczanowski reporterskim okiem przedstawiają sytuacje codzienne, wychwytując w nich jakości symboliczne. Marek Rachwał analizuje obrazy rzeczywistości pozornie niewidoczne, gdzie w naturalny sposób przenikają się warstwy rożnych rzeczywistości, to jak dotykanie marzenia sennego. Lena Kuzka, Robert Nadratowski, Krzysztof Kasprzyk fascynują się pejzażem odnajdując ducha przeszłości.

fot. Maciej Strąpoć

Cezary Łutowicz, Stanisław Dulny, Tomasz Lenart przekształcając obraz fotograficzny dokonują odkrywania nowych wartości estetycznych, a zarazem ujawniają aluzyjność i iluzyjność nowych wartości plastycznych.

fot. Jarosław Wójcik

Działalność Fotoklubu to regularne spotkania, dyskusje, wystawy, organizacja wykładów z historii sztuki oraz historii estetyki fotografii, warsztatów i plenerów, to rodzaj specyficznej szkoły fotografii.
W jakiś sposób każda fotografia jest rodzajem medium przenoszącym informacje w czasie i przestrzeni, a jeśli fakt twórczości i kreatywności wynika z wewnętrznych doznań i potrzeb twórcy, z autentyczności jest wtedy wartością sama w sobie.



Miasto: Ostrowiec Świętokrzyski
Lokalizacja: Kino Etiuda MCK
Ulica: Aleja 3 Maja 6
Termin: 30.03.2012 – 27.04.2012
Adres WWW: mck.ostrowiec.pl
Wernisaż: 30 marca (piątek), godz. 18:00