Smukłe buki, o gładkiej, srebrzystej korze, wiosną urzekają jasnozielonym sklepieniem listowia. Jesienią ich karbowane liście złocą się dostojnie, a gdy zima maluje na szybach geometryczne kształty, również ich pnie, oblepione śniegiem, przybierają zadziwiająco malownicze formy.

W buku nadzieja, fot. Janusz Wojcieszak

W województwie śląskim występują różnorodne typy i odmiany buczyny: kwaśna buczyna niżowa, kwaśna buczyna górska, żyzna buczyna karpacka, żyzna buczyna sudecka oraz buczyna storczykowa. Być może wielu nie dostrzeże między nimi różnic, ale baczny obserwator rozpozna rozmaitość run, podłoży, feerię barw i kształtów roślin specyficznych dla danego środowiska. Autorowi zdjęć jednak bardziej niż o faktograficzne przedstawienie wyglądu poszczególnych odmian buczyny chodzi o zaprezentowanie jej bogactwa i niezwykłości.

W buku nadzieja, fot. Janusz Wojcieszak

Buki, sadzone na terenach zdegradowanych, mogą dziś przywrócić równowagę i wyeliminować monokulturę w lasach. Buczyna występowała niegdyś licznie w lasach mieszanych, dziś obecna jest jedynie w niektórych rezerwatach (w województwie śląskim w 24). Drzewostany bukowe zajmują niewiele ponad 1% obszaru kraju, co jest wynikiem zamieniania żyznych leśnych gleb na grunty rolne, a także wycinania lasów bukowych i uprawiania na ich miejscu drzewostanów sosny. „W buku nadzieja” głoszą więc Lasy Państwowe na informacyjnych tablicach.

W buku nadzieja, fot. Janusz Wojcieszak