Maciej Osika zasłynął w Polsce i zagranicą jeszcze jako student Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu jedną, stale rozwijaną przez lata serią fotograficzną, prezentującą jego autoportrety jako przedstawienia kobiet. Pozowane portrety artysta przerabia w komputerowych programach graficznych, uzyskując efekty zbliżone do fotografii prasowej bądź reklamowej. Inspiracją dla Osiki są fotosy gwiazd filmu i muzyki, do których stara się w swych autoportretach upodobnić, uzyskując perfekcyjne efekty sztucznie kreowanej przez media estetyki i piękna. Jego twórczość często porównywana jest do prac Pierra i Gillesa oraz, co zrozumiałe do transformacji fotograficznych Cindy Sherman. Mimo, że jego zdjęcia stale przedstawiają go pod postaciami kobiet, to wyróżnić można wśród nich kilka cykli będącymi wariacjami na ten temat.

fot. Maciej Osika

Takim cyklem jest zespół kilku przedstawień, w których artysta dokonuje drastycznego samookaleczenia. Odcina sobie tasakiem język, sztylet wbija w ciężarny brzuch czy rozkrawa nim pierś. Innym krótkim cyklem jest jego autoportret wpisywany w graficzne kolaże przywodzące na myśl symbole krzyża, swastyki i gwiazdy Dawida.
Choć jak twierdzi autor, jego zdjęcia nie mają nic wspólnego z crossgenderingiem, interesuje go zaś ponadczasowa istota kobiecego piękna, zauważyć należy jak ważną rolę odegrała jego twórczość w ostatniej dekadzie, naznaczonej mocnym akcentem artystów tworzących w estetyce campu czy queeru. Podejmowanie tego typu problematyki, połączone z szeroką debatą publiczną na temat demokracji w społeczeństwie nie miało wcześniej miejsca w polskiej historii i historii sztuki, oraz przyczyniło się do zrozumienia szeregu zmian zachodzących we współczesnym pojmowaniu Innego.

fot. Maciej Osika

Maciej Osika urodził się w 1981 roku we Wrocławiu. Ukończył Wydział Architektury Wnętrz i Wzornictwa Przemysłowego na Akademii Sztuk Pięknych w rodzinnym mieście. Ma w swoim dorobku wystawy indywidualne m.in. w galeriach: Entropia we Wrocławiu, Zakręt w Warszawie (2003), Oko w Krakowie (2004), Klubie Muzyki i Literatury we Wrocławiu (2005). Brał udział w wystawach zbiorowych, m.in. Art Poznań - w Poznaniu (2005) Biennale Fotografii w Nancy, Miłość i demokracja w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku (2006), 5 Biennale Fotografii w Poznaniu i Festiwalu Fotografii w Krakowie (2007), Ars Homo Erotica w Muzeum Narodowym w Warszawie (2010). Otrzymał 2 nagrodę w ogólnopolskim konkursie fotograficznym Moje prowokacje im. Edwarda Hartwiga w Lublinie w 2002 roku. Jego zdjęcia znajdują się m. in. w Kolekcji Sztuki Grażyny Kulczyk w Poznaniu i Dolnośląskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Tematykę, którą porusza w swoich fotografiach to szeroko pojęta tematyka płci, która wciąż jest tematem nowym we współczesnej sztuce polskiej, a sposób przedstawienia przeze artystę tego problemu, to wcielanie się w wizerunki ikon piękna, powszechnie panujących i uznanych w naszej kulturze. Ten zabieg ma na celu przyciągnięcie uwagi widza i odczytania symboliki w fotografiach, które odwołują się do stylistyki malarstwa barokowego, hollywoodzkiego wizerunku gwiazd filmowych czy popularnej w latach 90 tych, fotografii reklamowej.
Gdzie: Galeria Sztuki Najnowszej, Miejski Ośrodek Sztuki, ul. Pomorska 73
Czas trwania: 23.03 - 21.04
Wernisaż: 23.03, godz. 17

Zobacz także:
Epson L210 i L110 dla oszczędnych
Kompaktowy Olympus VH-520
Red Bull Illume - 6 tygodni do zakończenia przyjmowania zgłoszeń
Trwa konkurs fotograficzny ''Głębia Spojrzenia''
Jerzy Lewczyński/Jan Lessaer - BHP, historia pewnej wyobraźni
Wideoporadnik: Podstawy drukowania
Ogromny obiektyw użyty do sfotografowania nowego papieża
Firmware - Sigma Merrill DP1 i DP2
Tamron SP 70-200 mm f/2.8 Di VC USD niedługo w sprzedaży
Polak wygrał konkurs fotograficzny Carl Zeiss 2012
Prosta kamera Rollei Racy Full HD