Wczoraj firma Casio zaprezentowała pierwszy kompakt z matrycą 12 megapikseli, model EX-Z1200, a dziś do wyścigu na jak największą rozdzielczość sensora dołączył Panasonic, przedstawiając Lumixa z przetwornikiem 12,2 megapiksela. Jak widać, mimo że tak duża rozdzielczość zdjęć wydaje się przeciętnemu fotoamatorowi do niczego niepotrzebna, ba, wymaga stosowania kart o coraz większej pojemności i wydłuża czas potrzebny do obróbki fotografii na komputerze, firmy wciąż uważają, że duża liczba megapikseli jest najlepszym sposobem na przekonanie klientów do zakupu ich produktu. No cóż, rzeczywiście 12 to więcej niż 10, ale jak ta różnica ma się do jakości uzyskiwanego obrazu? W przypadku nowego Lumiksa istotniejsze znaczenie będą miały jednak obiektyw, wydajny procesor obrazu i optyczna stabilizacja obrazu. Zmniejszenie lub zwiększenie rozdzielczości rejestrowanego zdjęcia, w wyniku zmiany przybliżenia dokonywane jest automatycznie.

Jasno, szerokokątnie i szybko
Panasonic DMC-FX100 wyposażony został w nowo zaprojektowany obiektyw LEICA DC VARIO-ELMARIT o jasności f/2.8–5.6, oferujący 3,6-krotny zoom optyczny o zakresie ogniskowych 28–100 mm. Układ optyczny skład się z siedmiu elementów połączonych w sześć grup i zawiera pięć sferycznych soczewek. Wykorzystane do jego produkcji wysokiej jakości materiały mają zapewnić wystarczającą rozdzielczość optyczną, by zagwarantować wyrazistość i ostrość detali rejestrowanych przy pełnej rozdzielczości 12-megapikselowego sensora CCD.

Porównanie wielkości sensora Panasonica Lumix DMC-FX100 z typowymi układami instalowanymi w aparatach kompaktowych

Nowy model wyposażony został w specjalny przycisk na obudowie (Extra Optical Zoom). W tym trybie aparat wycina z centrum obrazu obszar o rozdzielczości 3 megapikseli, co pozwala rejestrować zdjęcia z 7-krotnym przybliżeniem, ale z cenę obniżonej rozdzielczości fotografii. Choć ten sam efekt można uzyskać kadrując ujęcie w programie graficznym, to funkcja ta może zainteresować użytkowników drukujących swoje zdjęcia bezpośrednio na drukarce, tym bardziej, że wspomniany przycisk umożliwia także szybkie sterowanie zoomem. Krótkie wciśniecie błyskawicznie ustawia obiektyw w maksymalnym zbliżeniu 3,6x, zaś przytrzymanie go przez sekundę, powoduje włączenie funkcji Extra Optical Zoom.

Stabilizacja i automatyczna kontrola czułości
Nowy model wyposażony został w, znany z wielu poprzednich Lumiksów, system optycznej stabilizacji obrazu Mega O.I.S. (Optical Image Stabilizer). Jego działanie polega na kompensowaniu za pomocą przesuwanego elementu optycznego wszelkich ruchów aparatu. Odpowiednie algorytmy sprawdzają stabilność urządzenia z częstotliwością 4 tys. razy na sekundę i potrafią odróżnić niepożądane wstrząsy od innych drgań, wynikających ze świadomego przesuwania aparatu, realizowanego przez jego użytkownik np. podczas panoramowania obiektu znajdującego się w ruchu.


Optyczna stabilizacja obrazu nowego Lumiksa wspomagana jest dodatkowo przez funkcję wykrywanie ruchu obiektu. W wypadku, gdy algorytmy aparatu stwierdzą niebezpieczeństwo zarejestrowania poruszonego ujęcia, ze względu na jego dużą prędkość, aparat automatycznie podniesie czułość sensora, w celu uzyskania odpowiednio krótkiego czasu ekspozycji. Funkcja daje więc gwarancję uzyskania ostrych zdjęć ruchliwych dzieci, zwierząt czy pojazdów, choć za cenę nieco większego zaszumienia zdjęć. Z drugiej jednak strony automatyka ta działa także w odwrotnym kierunku, gdy nie wykrywa ruchu, stara się maksymalnie obniżyć czułość matrycy. Dzięki temu kolorystyka i jakość obrazu fotografowanych pejzaży czy martwych scen nie powinna budzić zastrzeżeń.