50-milimetrowe obiektywy f/1.8 przeznaczone dla lustrzanek małoobrazkowych to szkła pod pewnymi względami wyjątkowe. Udaje się w nich godzić dobrą jakość optyczną, dużą jasność, niewielkie rozmiary – przy bardzo niewygórowanej cenie. Nie inaczej jest w systemie Nikona – kolejne wersje 50-milimetrowego "standardu" od dawna znajdują licznych nabywców. W ostatnich latach rolę tę pełnił AF Nikkor 50 mm f/1.8D, którego pierwowzór został wprowadzony do sprzedaży w 1978 roku. Już w pierwszym wydaniu wyróżniał się świetnymi właściwościami optycznymi (wprowadzanie kolejnych wersji związane było głównie z ewolucją mocowania bagnetowego, np. wprowadzeniem napędu AF czy styków procesora), nic zatem dziwnego, że znajdował się w posiadaniu wielu fotoamatorów (nie bez znaczenia była też jego nader korzystna cena).
Ta sielanka została jednak zakłócona wraz z wprowadzeniem amatorskiej lustrzanki D40 w listopadzie 2006 roku. Ponieważ pozbawiona ona została mechanicznego sprzęgu napędu AF, użytkownikom tego aparatu (i kolejnych tanich modeli Nikona) pozostało tylko ostrzenie manualne. W tej sytuacji wielu odwlekało zakup 50-ki, licząc na rychłą premierę nowej wersji obiektywu, tym razem z wbudowanym napędem. Okazało się jednak, że czekać trzeba było aż do kwietnia tego roku, kiedy to zaprezentowano Nikkora AF-S 50 mm f/1.8G.

Solidna budowa
Nowy obiektyw ma zmienioną w stosunku do poprzednika budowę optyczną. Składa się z 7 soczewek rozmieszczonych w 6 grupach, przy czym jedna z nich jest elementem asferycznym.
Najnowszy Nikkor, jak wszystkie obiektywy serii G, pozbawiony został pierścienia ustawiania przysłony. Dla większości użytkowników współczesnych korpusów Nikona nie ma to większego znaczenia, wartość przysłony ustawiamy z poziomu korpusu (chociaż profesjonalne lustrzanki pozwalają też skorzystać z owego pierścienia w starszych obiektywach). Problemem może stać się to, gdy spróbujemy z tego obiektywu skorzystać w połączeniu ze starszym korpusem analogowym takim jak F90(s) czy F70 będziemy mieć do dyspozycji jedynie manualny tryb ekspozycji oraz priorytet czasu. Gorzej będzie, gdy założymy go do jeszcze starszego, w pełni manualnego korpusu – fotografować będziemy mogli jedynie przy pełnym otworze przysłony. Użytkowników lustrzanek cyfrowych te niedogodności dotyczyć będą jedynie wówczas, gdy będą chcieli nowego Nikkora podłączyć za pośrednictwem mieszka do makrofotografii czy pierścienia odwrotnego mocowania.


Dla użytkowników amatorskich lustrzanek cyfrowych Nikona znacznie istotniejsza jest inna różnica w stosunku do starszego Nikkora 50 mm f/1.8 AF-D, a mianowicie wbudowany silnik napędu AF. Oznacza to, że posiadacze korpusów takich jak D40, D40x, D60, D3000, D3100, D5000 oraz D5100 będą mogli korzystać z dobrodziejstw autofokusa. Inaczej niż w tanich zoomach, w nowej 50-ce zastosowano pełną wersję napędu SWM. Dzięki temu w dowolnym momencie możemy skorygować odległość ostrzenia, po prostu kręcąc pierścieniem – nie ma potrzeby przełączania korpusu czy obiektywu w tryb M.
Pod względem jakości wykonania nowemu Nikkorowi nie sposób cokolwiek zarzucić. Zbudowany jest co prawda w większości z tworzyw sztucznych, ale są to plastiki dobrej jakości. Mocowanie bagnetowe zostało wykonane z metalu i otoczone gumową uszczelką, zapobiegającą przedostawaniu się wilgoci. Skala odległości umieszczona została pod przezroczystym okienkiem, co jest zaletą w stosunku do wersji 50 mm f/1.8 AF-D, w której opis skali nadrukowany na obudowie szybko się wycierał.
Operowanie pierścieniem ostrości jest całkiem wygodne, stawia on wyczuwalny lecz nieprzesadny opór. Pełen zakres obrotu wynosi około 120 stopni, co jest wartością całkiem przyzwoitą w tej klasie cenowej. W trakcie ogniskowania przesuwa się cały układ optyczny, jednak nie powoduje to zmiany położenia bagnetu osłony przeciwsłonecznej i mocowania filtra – te są związane z zewnętrzną częścią obudowy obiektywu.
Przednia soczewka jest głęboko schowana wewnątrz obiektywu, co zarówno chroni ją przed uszkodzeniem, jak i zapobiega powstawaniu flary i blików podczas pracy pod światło. Dodatkowo, podczas ostrzenia na mniejsze odległości wraz z soczewką wysuwa się niewielka osłona przeciwsłoneczna – to rozwiązanie podobne do zastosowanego w klasycznym Nikkorze 60/2.8 D AF Micro. Jak to wygląda w działaniu, zobaczyć można na poniższym krótkim filmie: