Komputerowa edycja zdjęć to temat będący punktem spornym pomiędzy fotografami. Tradycjonaliści (często są to osoby, które przez wiele lat wykonywały zdjęcia wyłącznie technikami analogowymi) argumentują, że cyfrowa obróbka zdjęć to najlepszy sposób na ich zepsucie, a najlepsze zdjęcie to takie, które zostało wykonane w momencie naciśnięcia spustu migawki. Z kolei zwolennicy komputerowych korekt twierdzą, że to, co oni robią ze zdjęciami w Photoshopie lub innym programie graficznym było od dawna osiągalne również w tradycyjnej ciemni.
Nawet bez mieszania się do tych sporów należy przyznać, że cyfrowa edycja zdjęć daje nam wiele możliwości uratowania cennych ujęć lub ich kreatywnego rozwinięcia. Ważne jest przy tym narzędzie, z którego korzystamy. Photoshop, jako program przede wszystkim graficzny, umożliwia zrobienie ze zdjęciami dosłownie wszystkiego. Inaczej jest z Lightroomem, którego narzędzia ograniczono do technik stricte fotograficznych. Ma to oczywiście swoje wady i zalety, które jednak zauważą tylko ci, którzy dobrze poznają możliwości aplikacji w tym zakresie – dotyczy to zwłaszcza modułu Develop. To, czy narzędzia te zostaną wykorzystane do delikatnej korekty zdjęć, czy też ich całkowitej przeróbki, zależy już od nas samych.

Moduł Develop – jego struktura i narzędzia
Środowiskiem pracy, w którym odbywa się edycja zdjęć, jest (z jednym wyjątkiem, który opisujemy w dalszej części artykułu) moduł Develop. Oprócz stałych elementów, wspólnych dla całego programu (panel górny i dolny) zawiera on szereg narzędzi edycyjnych oraz wspomagających edycję. Podzielono je na dwie grupy: z lewej strony umieszczono okno Navigator oraz listę dostępnych szablonów edycyjnych (Presets), zarejestrowanych punktów węzłowych obróbki danego zdjęcia (Snapshots) oraz pełną historię zmian (History). Po prawej stronie pola roboczego znajduje się wykres histogramu oraz dostępne narzędzia edycyjne zebrane w siedmiu grupach (Basic, Tone Curve, HSL /Color / Grayscale, Split Toning, Detail, Lens Corrections oraz Camera Calibration).

Struktura modułu Develop. Grupy opcji w lewym i prawym panelu zostały zwinięte, aby mogły zmieścić się wszystkie jednocześnie na ekranie.

W polu roboczym modułu Develop znajdują się dwa tryby wyświetlania zdjęcia: tradycyjny Loupe View oraz bardziej złożony Cycle between before and after views. Ten drugi umożliwia porównywanie na bieżąco z pierwowzorem dokonywanych na zdjęciu zmian, wymaga jednak znacznie więcej przestrzeni roboczej. Jest on więc zalecany jedynie dla posiadaczy dużych monitorów panoramicznych. Jeżeli jednak w jakimś momencie będziemy chcieli go na chwilę przełączyć się na inny tryb, możemy w tym celu użyć klawisza [`].

W środkowej części paska narzędzi znajdują się trzy przydatne narzędzia: służący do kadrowania i obracania zdjęć Crop Overlay, redukujący efekt czerwonych oczu Remove Red Eye oraz umożliwiający retusz zdjęć Remove Spots. Ostatnie z nich jest wzorowane na bardzo popularnych photoshopowych narzędziach Healing Brush oraz Clone Stamp. Wszystkie te funkcje programu omówimy szczegółowo w dalszej części artykułu.

Korekta podstawowych parametrów obrazu
Jedną z pierwszych (o ile nie pierwszą) czynności, jaką wykonują fotografowie po przeniesieniu zdjęć z karty pamięci do programu graficznego komputera jest ich korekta barwna i tonalna – poprawa ekspozycji, balansu bieli, kontrastu i innych podstawowych parametrów obrazu. W Adobe Lightroom narzędzia służące do tego celu znajdują się w dwóch modułach: Develop (grupa Basic) oraz Library. Jest to wspomniany na początku artykułu jedyny wyjątek od reguły, według której edycja zdjęcia odbywa się w obrębie modułu Develop.

Grupa Basic w module Develop oraz grupa Quick Develop w module Library zawierają bardzo podobne narzędzia. Różnica między nimi polega na odmiennym sterowaniu – podczas gdy moduł Library umożliwia tylko szybką i mało precyzyjną edycję, suwaki w module Develop pozwalają na dokładną regulację każdego parametru.

Narzędzia edycyjne w module Library znajdują się w grupie Quick Develop na prawym panelu i są uproszczone w stosunku do ich odpowiedników z modułu Develop – zamiast suwaka ich wartości reguluje się za pomocą pięciu przycisków. Jest tak, ponieważ narzędzia edycyjne w module Library mają za zadanie jedynie szybką i pobieżną korektę ujęć w celu łatwiejszego wybrania tych, które mogą nas zainteresować w przyszłości. Przykładowo, kliknięcie przy parametrze Exposure ikon z pojedynczą strzałką spowoduje zmianę naświetlenia zdjęcia o 1/3 EV, natomiast ikony z podwójnymi strzałkami korygują ten parametr o 1 EV. Kliknięcie nazwy danego parametru powoduje zaś wyzerowanie wszystkich dokonanych w nim zmian.
Grupa Basic (oraz odpowiadająca jej Quick Develop z modułu Library) zawiera trzy listy ustawień, dobrze znane użytkownikom Photoshopa z modułu ACR. Są to White Balance (balans bieli), Tone Control (korekta tonalna) oraz Presence (wygląd). Ostatnia lista wewnątrz modułu Library została wciągnięta do Tone Control i okrojona z jednego suwaka). Balans bieli na zdjęciu można regulować na trzy sposoby: wybierając z listy predefiniowanych ustawień (WB) jedną z ośmiu opcji, ustalając ją suwakiem (lub podając liczbowo w Kelwinach) lub wybierając klawiszem [W] narzędzie do wskazywania punktu o neutralnym zabarwieniu na zdjęciu (ikona w kształcie kroplomierza). Ostatnia metoda jest dostępna wyłącznie w module Develop.

Wskazywanie punktu neutralnie szarego wspomaga siatka zawierająca silne powiększenie wskazywanego przez nas obszaru. Pozwala nam ona uniknąć kliknięcia przypadkowych punktów o innej barwie, takich jak zakłócenia pochodzące z matrycy.

Ustawienia z listy Tone Control umożliwiają kontrolowanie ważnych elementów związanych z naświetleniem zdjęcia. Pierwszym suwakiem jest Exposure, regulujący ekspozycję i wyskalowany od -4 do +4 EV. Drugi, Recovery umożliwia odzyskiwanie prześwietlonych (lecz jeszcze nie wypalonych) fragmentów zdjęcia, podczas gdy Fill Light rozjaśnia obszary niedoświetlone. Skuteczność działania tych algorytmów w aplikacji Adobe Camera Raw 4 pokazaliśmy już w artykule Poprawianie ekspozycji fragmentów zdjęcia w Photoshopie – można śmiało powiedzieć, że są to narzędzia ratujące niejedno ujęcie. Suwak, Blacks służy do uzyskiwania intensywniejszej odcieni czerni na korygowanym zdjęciu. Ostatnie dwa parametry na liście Tone Control służą do dopasowywania jasności (Brightness) i kontrastu (Contrast) obrazu.
W grupie Basic znajdują się jeszcze trzy suwaki grupowane w obrębie listy Presence, których celem jest "doszlifowanie" wyglądu fotografii. Opcja Clarity poprzez lokalne zwiększenie kontrastu na zdjęciu poprawia jego czytelność, natomiast Vibrance oraz Saturation wzmacniają lub osłabiają kolorystykę, lecz robią to w różny sposób – o ile drugi równomiernie reguluje nasycenie wszystkich barw, o tyle pierwszy "ożywia" lub "uspokaja" obraz w sposób znacznie przyjemniejszy dla oka.

Poniższa prezentacja ilustruje działanie funkcji Clarity, Vibrance oraz Saturation. Warto zwrócić uwagę na odmienne rezultaty użycia każdej z nich. W celu lepszego zilustrowania efektów wykorzystaliśmy skrajne ustawienia każdej z tych funkcji, co w praktyce rzadko ma miejsce. Aby obejrzeć skutki użycia któregoś z narzędzi, należy najechać wskaźnikiem myszki na jeden z sześciu przycisków umieszczonych poniżej. Z kolei po kliknięciu zdjęcia zobaczymy jego powiększoną wersję.