Wystawa przygotowana przez Krzysztofa Jureckiego ma przede wszystkim unaocznić interesujący problem, który należy do kategorii powidoku oraz techniki i estetyki montażu. Interesujące dla kuratora jest również to, że dwóch artystów w tym samym czasie w Polsce niezależnie od siebie wykonywało bardzo zbliżone pod względem formalnym prace. Dlaczego? Odpowiedzi należy szukać w tekście do katalogu, w którym Jurecki zastanawia się także nad tym problemem artystyczno-psychologicznym.

fot. Leszek Żurek

fot. Leszek Żurek

Leszek Żurek już w cyklu Moje ogrody (2004) wykorzystywał nakładanie negatywów o symbolicznym znaczeniu odwołującym się do atmosfery dzieciństwa. W Po-widokach (2011), z jednej strony świadomie sięga do koncepcji Władysława Strzemińskiego, ale z drugiej cykl ten jest przede wszystkim przedstawieniem miejsc ważnych, a nawet archetypowych naznaczonych melancholijnym znamieniem i przemijalnością. (…) Koncepcja powidoku ma duże możliwości rozwoju w fotografii, o czym zaświadczają prace Żurka, Sobieraja czy pokazywane kilka lat wcześniej w Galerii Wozownia prace Grzegorza Zygiera.

fot. Tomasz Sobieraj

fot. Tomasz Sobieraj

Z bardzo podobnej koncepcji wywodzą się poetyckie fotografie Tomasza Sobieraja. Jego cykl Obiekty banalne (2010) nie ma określonego początku, nie ma też rozwijającej się narracji i spektakularnego zakończenia. Każda praca, oparta na wielokrotnej ekspozycji materiału negatywowego, jest poszukiwaniem symbolicznym, które z chaosu przypadku ma wydobywać czy podnieść do miana wartości tytułowe ''obiekty banalne''. Jest to trochę metoda podobna do tej, jaką stosował Marcel Duchamp, ale użyta w zupełnie inny sposób i w innym celu pokazania, że potencjalnie wszystko godne jest poezji / fotografii i od mocy twórczej zależeć będzie, czy to się powiedzie, czy nie. Jest to również opowieść melancholijna, a nawet katastroficzna, korespondująca z filozoficznymi poglądami Witkacego.
Ekspozycja jest też refleksją na temat przekroczenia granic konwencjonalnej fotografii,
na rzecz poszukiwania jej alternatywnych wobec obrazu cyfrowego rozwiązań i przede wszystkim odnalezienia jej poetyckiej wyobraźni, która w przypadku Sobieraja i Żurka jest najważniejsza.
Krzysztof Jurecki
Tomasz Sobieraj – ur. w 1964 roku w Łodzi; prozaik, poeta, eseista, krytyk literacki, fotografik; zajmuje się także sztuką wideo, grafiką użytkową i fotografią reklamową. Ukończył geografię (hydrologię i klimatologię) na Uniwersytecie Łódzkim i program GIS w Instytucie Statystyki Informatycznej Uniwersytetu w Lizbonie.
Leszek Żurek – ur. w 1964 r. w Gdyni. Absolwent ASP w Gdańsku oraz ASP w Poznaniu. Publikuje w Kwartalniku „Fotografia”, Magazynie „Exit”, „Świecie obrazu” oraz w mediach lokalnych. Mieszka i pracuje w Rumi.
Wernisaż: 19 lipca. o godz. 18
Wystawa czynna: do 25 sierpnia
Gdzie: Galeria Sztuki WOZOWNIA
Toruń ul. Rabiańska 20

Zobacz także:
Artists Caught by [Umea] otwiera głosowanie publiczności. Wśród półfinalistów są Polacy
Fujifilm zdradza szczegóły nadchodzącego oprogramowania dla X-Pro1 i X-E1
Chiny opracowały 100-megapikselowy aparat
Nowe modele Kodaka z serii Astro Zoom
DxO Optics Pro 8.3
Borys Makary nagrodzony w konkursie Prix de la Photographie Paris
Wieloczęściowe zdjęcia – pomysł na ciekawe wnętrze
Kompakty Casio Exilim do autoportretów
Kenko DSC880DW z dwoma wyświetlaczami
Raport specjalny Skąpiec.pl: Aparaty cyfrowe
Polscy fotografowie dołączyli do grona Canon Explorers
Nokia Lumia 1020 – smartfon z aparatem 41 megapikseli
Dźwiękoszczelna obudowa za... 80 dolarów
Pixel VERTAX D15 – nowy battery grip do aparatu Nikon D7100
Nowe serie lamp studyjnych Quantuum
Aktualizacja firmware dla bezlusterkowców Lumix