Panoramy i inne udogodnienia
Producenci aparatów, wprowadzając model przeznaczony dla bardziej zaawansowanych użytkowników, często pozbawiają je różnych ułatwień charakterystycznych dla prostszych modeli. Konstruktorzy A77 postanowili jednak nie określać tak wąsko grona użytkowników, i pozostawili do dyspozycji wszelkie ułatwienia wprowadzone w ostatnich latach zarówno do lustrzanek Sony, aparatów SLT jak i bezlusterkowców NEX.

Mechanizm składania panoram idealnie nadaje sie do uwieczniania rozległych pejzarzy.

Najbardziej spektakularnym z nich jest z pewnością mechanizm automatycznego składania panoram i panoram 3D. Dzięki nim możemy szybko uzyskać efektowną panoramę bez konieczności posiłkowania się zewnętrznym oprogramowaniem.

Możliwość wykonania panoramy przydaje się również, gdy nie możemy odsunąć się, by uzyskać szerszy widok.

Korzystając z menu aparatu można określić kierunek, w jakim będziemy przesuwać aparat oraz rozdzielczość ostatecznego zdjęcia, przy czym panoramy "płaskie" możemy rejestrować również w orientacji pionowej. Tę ostatnią możliwość można też wykorzystać do wykonania panoramy o normalnej orientacji, ale większym zasięgu "wzwyż". Rejestrujemy ją po prostu aparatem przekręconym o 90 stopni.

''Sztuczka'' z wykorzystaniem trybu panoramy pionowej pozwoliła na znaczne zwiększenie pierwszego planu, przy zachowaniu znacznej szerokości ujęcia.

Zarejestrowane panoramy, chociaż można oglądać na ekranie monitora, najlepiej z pewnością prezentują się w postaci dużej odbitki umieszczonej na ścianie. Posiadacze nowoczesnych telewizorów panoramicznych, pozwalających wyświetlać obraz, powinni koniecznie wypróbować możliwość rejestrowania spektakularnych panoram 3D. Ponieważ zapisywane są one w typowych plikach MPO, nie ma też problemu z oglądaniem ich za pomocą komputera. Przykładową panoramę 3D w formacie MPO można pobrać tutaj.
Algorytm składający panoramy działa bardzo sprawnie, i nie ma konieczności korzystania ze statywu. Problemy mogą jedynie sprawiać poruszające się szybko, a w niewielkiej odległości od aparatu obiekty, co widać na przykładzie poniżej.

Jedynie naprawdę duże, poruszające się obiekty sprawiają problemy algorytmowi składającemu panoramy.

Kolejnym znanym z wcześniejszych aparatów "ułatwiaczem" jest mechanizm Auto-HDR, łączący na poziomie aparatu kilka zdjęć wykonanych z różną ekspozycją w jedno ujęcie o zwiększonej rozpiętości tonalnej. Sama technika jest oczywiście znana i rozwijana od dawna, ale rozwiązanie proponowane przez Sony ma tę zaletę, iż nie wymaga korzystania z komputera i dodatkowego oprogramowania. W ramach rejestracji zdjęcia HDR naświetlane są trzy zdjęcia: niedoświetlone, prześwietlone oraz o właściwej ekspozycji, które oprogramowanie aparatu łączy w jeden kadr wynikowy.
Nieco inne przeznaczenie ma mechanizm Z ręki o zmierzchu.W tym trybie pracy aparat wykonuje serię sześciu zdjęć przy wysokiej czułości ISO i krótkim czasie ekspozycji, a następnie łączy je w jeden wynikowy kadr. Celem tej operacji nie jest jednak korekta rozpiętości tonalnej, a zmniejszenie cyfrowych szumów typowych dla zdjęć wykonywanych przy wysokich czułościach ISO, dzięki usunięciu ich powtarzalnej składowej. Jest to całkowicie automatyczny tryb fotografowania, w którym aparat dobiera wszystkie parametry ekspozycji łącznie z balansem bieli.
Podobnie działa mechanizm Wieloklatkowej redukcji szumów. Jego przeznaczeniem jest również zredukowanie cyfrowych szumów, ale pozwala on na pełną kontrolę nad parametrami wykonywanego zdjęcia, gdyż jest dostępny w kreatywnych trybach ekspozycji P/A/S/M. Wybierając ręcznie czułość ISO, mamy w tym trybie dostęp do dodatkowej wartości 25 600 ISO (standardowo najwyższą jest 16 000 ISO).
Nie należy się spodziewać po tych mechanizmach cudów – nie spowodują, że nocne zdjęcie wykonane przy czułości 6400 ISO zostanie magicznie pozbawione szumów. Zarejestrowane w ten sposób zdjęcia są jednak zauważalnie bardziej szczegółowe, a widoczne z zdjęciach szumy mają przyjemniejszy dla oka charakter.
Nie ma przy tym konieczności korzystania ze statywu, wystarczy starać się nie poruszać aparatem podczas rejestrowania serii zdjęć. Drobne różnice pomiędzy poszczególnymi kadrami są automatycznie kompensowane przez oprogramowanie aparatu.
Podobnie jak w najnowszych aparatach serii NEX (i A65), użytkownicy A77 dostają też do dyspozycji rozbudowany mechanizm filtrów artystycznych, których działanie można mieszać z ustawieniami Strefy twórczej. Pozwala to szybkie uzyskanie ciekawych często efektów wizualnych bez uciekania się do obróbki komputerowej. Przykłady kilku z nich prezentujemy poniżej.

Efekt wizualny: Malowidło HDR

Efekt wizualny: Miniatura.

Efekt wizualny: Czarno biały, duży kontrast.

GPS dla podróżników
Podobnie jak prostszy aparat A65, A77V wyposażono we wbudowany odbiornik GPS, pozwalający na zapisywanie w metadanych zdjęcia pozycji geograficznej miejsca, w którym zarejestrowano daną fotografię (dostępna jest również wersja A77, pozbawiona tej możliwości). Odbiornik ten dobrze radzi sobie w terenie zabudowanym, ustalenie pozycji "od zera", czyli po włączeniu nie używanego dłużej aparatu rzadko zajmuje mu więcej niż kilka minut. Jeśli aparat był wyłączony kilka-kilkanaście minut, ustalenie pozycji zajmuje najwyżej kilkadziesiąt sekund.
Zapisywanie współrzędnych miejsca wykonania zdjęcia (tzw. geotagowanie) przydatne jest przede wszystkim do lokalizacji owych miejsc na mapie. Można w tym celu wykorzystywać rozmaite oprogramowanie, jednak podstawowe możliwości w tym zakresie oferuje dostarczany wraz z aparatem program PMB. Jako bazę kartograficzną wykorzystuje on mapy wektorowe i zdjęcia satelitarne oferowane przez serwis Google Maps, wygenerowane lokalizacje zdjęć można też z niego wyeksportować w postaci pliku wejściowego dla programu Google Earth.