Odbitki w domu – moduł Print
Narzędzia służące do przygotowania wydruków zdjęć z pewnością są lepsze niż te, które projektanci Adobe oddali do naszej dyspozycji w przypadku modułu Slideshow. Jednak i w tym wypadku nie uniknięto kilku wręcz trywialnych usterek. Niemniej jest to bardzo użyteczne narzędzie z kilkoma interesującymi funkcjami.

Moduł druku Lightrooma pozwala wykonać zarówno odbitkę pojedynczego zdjęcia, stykówkę wszystkich fotografii z sesji, jak i kilka arkuszy zdjęć do dokumentów.

Adobe Lightroom umożliwia wydrukowanie od 1 do 255 zdjęć na pojedynczym arkuszu papieru. Możemy przy tym zdefiniować osobno liczbę zdjęć w pionie i w poziomie oraz rozmiar odstępów pomiędzy miniaturami. Dodatkowo, jeżeli to nam nie wystarczy, mamy do dyspozycji opcję pozwalającą ustawić dowolny rozmiar samych zdjęć. Jest to bardzo przydatne, jeżeli musimy przygotować komplet zdjęć np. do dowodu osobistego, które mają wymiary określone z dokładnością do jednego milimetra.

Podczas drukowania pojedynczych zdjęć samodzielnie dopasowujemy proporcje ich boków. Jednak podczas wykonywania kompletu miniatur z całej sesji zazwyczaj nie mamy czasu. Na szczęście może nas w tym wyręczyć automat.

Jak wiadomo, fotografie mogą mieć najróżniejsze proporcje boków i być zorientowane zarówno w pionie jak i w poziomie. Jeżeli drukujemy kilka lub kilkanaście zdjęć, nie stanowi to większego problemu. Przy większej ich liczbie może to stanowić pewien problem. Tu z pomocą przyjdą nam opcje na palecie Image Settings. Dzięki nim zdjęcia na wydrukach będą automatycznie przycinane oraz – jeśli trzeba – również obracane tak, aby idealnie mieściły się w przeznaczonych dla nich miejscach. Warto przy tym zauważyć, że jeżeli opcja Auto - Rotate to Fit jest aktywna, to automatyczny obrót fotografii nastąpi również podczas zmieniania rozmiarów pola przeznaczonego na pojedyncze zdjęcie. Pozwala to optymalnie rozplanować miejsce na arkuszu.

Oprócz zwykłych napisów, program umożliwia umieszczenie na wydrukach informacji specjalnych: numeru strony, parametrów druku oraz znaczników cięcia. Te ostatnie przydadzą nam się, gdy zechcemy precyzyjnie wykroić zdjęcie z arkusza za pomocą gilotyny.

Podobnie jak w przypadku pokazu slajdów, na wydruku możemy umieścić nad lub obok zdjęcia rozmaite informacje, takie jak podpis, komentarz, data wykonania zdjęcia, czy też numer strony. W przypadku części z tych informacji obszar zdjęcia zostanie automatycznie pomniejszony tak, aby napisy znalazły się pod zdjęciem. Oczywiście atrybuty czcionki takie jak rozmiar możemy regulować. Jeżeli chcemy, zdjęcia mogą mieć też ramkę o grubości od 1 do 20 pikseli (ograniczenie to wydaje się nieco sztuczne).
Z punktu widzenia osób, którym zależy na wysokiej jakości wydruków ważnym narzędziem jest system zarządzania kolorów w druku. Możemy w nim wybrać listę profili barwnych drukarki, które będą dostępne z poziomu programu. Pozwala to szybko dobrać profil zależnie od papieru i zestawu tuszy, których zamierzamy użyć. Możliwe jest też wykonanie wydruków próbnych o gorszej jakości, bez potrzeby wchodzenia do ustawień sterownika drukarki.

Narzędzie służące do podpisywania zdjęć umożliwia umieszczenie na wydruku podpisu zarówno w postaci tekstu jak i plików graficznych. Daje nam to możliwości nieuwzględnione przez twórców programu.

Jak wspomniałem wcześniej, moduł Print ma też swoje wady. Niektórych zmartwi zapewne brak możliwości dodania do zdjęcia efektownej ramki. Zmyślni użytkownicy Lightrooma znaleźli jednak na to sposób. Sean McCormack – fotograf, betatester i człowiek mocno zaangażowany w rozwój tej aplikacji – zamieścił wideotutorial opisujący, w jaki sposób przygotować ramkę do wydruku, wykorzystując narzędzie służące pierwotnie do podpisywania zdjęć.
Bardzo odczuwalny jest natomiast brak narzędzia obliczającego maksymalny rozmiar wydruku zdjęcia o danych rozmiarach przy założeniu pewnej minimalnej rozdzielczości (np. 200 DPI). Pozwoliłoby to sprawdzić, czy np. mocno wykadrowane zdjęcie można bez obaw drukować w formacie A4, czy też lepiej ograniczyć się do odbitek 10x15 cm. Niestety tego typu obliczeń użytkownik musi dokonać samodzielnie, bądź też na własnej skórze sprawdzić, czy jego doskonale wyglądająca na ekranie fotografia spodoba mu się również na papierze.

Galeria w Internecie – moduł Web
Ostatnim standardowym modułem w Adobe Lightroom jest Web. Jego zadaniem jest pomoc w przygotowaniu i umieszczeniu w Internecie galerii z wybranymi zdjęciami. Użytkownik nie musi przy tym wykazywać się najmniejszą nawet znajomością tajników programowania stron internetowych – cały moduł został zaprojektowany tak, aby tworzenie galerii było maksymalnie uproszczone.

Tylko dwie galerie – tyle na start oferuje program. Jest to bardzo mało, ale na szczęście szablony stron są rozbudowane i umożliwiają wyświetlenie zdjęć w interesujący sposób, z podaniem dużej ilości informacji.

Rozwiązanie takie ma oczywiście swoje zalety i wady. Tym razem zacznę dość nietypowo, od tych drugich, są one bowiem dość uciążliwe. Domyślnie program udostępnia tylko dwa typy galerii: jedną wykonaną w języku HTML oraz drugą we Flashu. Nawet jak na początek jest to stanowczo za mało, choć całość ratuje obecność 17 szablonów wykonanych w oparciu o te dwa podstawowe schematy. Choć już wkrótce można się spodziewać już wkrótce nowych szablonów przygotowanych przez użytkowników i firmy niezależne, to jednak tak uboga kolekcja przygotowana przez Adobe nie świadczy zbyt dobrze o podejściu tej firmy do klienta.

W galerii Lightroom Flash istnieje m.in. możliwość wyboru zarówno rozmiarów wyświetlanych zdjęć jak i ich miniatur. Zwróćmy uwagę, że choć miniatury i zdjęcia są oznaczone jako Large, to w oknie podglądu wcale nie są one tej samej wielkości. Opisy słowne rozmiarów dobrano tak, aby miniatury i fotografie o tym samym oznaczeniu pasowały do siebie w obrębie layoutu strony.

Lista opcji dostępnych przy konfiguracji galerii zależy w dużej mierze od wybranego szablonu. Można je jednak z grubsza podzielić na kilka podgrup. Pierwszą jest zbiór informacji dotyczących całej galerii (nazwa galerii, tytuł kolekcji, opis, autor), które są wyświetlane w nagłówku strony. Druga paleta zawiera opcje wyboru kolorystyki różnych elementów strony. Trzecia grupa to opcje sterujące ogólnym wyglądem galerii – przede wszystkim rozmieszczeniem jej elementów. Następnie znajdują się opcje dotyczące wyglądu poszczególnych zdjęć: stopnia kompresji, wielkości fotografii w wersji pełnej i miniatur oraz informacji wyświetlanych wraz z nimi. Ostatnia grupa ustawień dotyczy serwera, na który ma zostać załadowana gotowa galeria.

Nie musimy wysyłać galerii na serwer, aby sprawdzić jej działanie. Jest ona w pełni funkcjonalna w oknie podglądu, a także możemy ją sprawdzić lokalnie w naszej przeglądarce interenetowej.

Działanie galerii, przed wysłaniem jej na serwer, możemy sprawdzić w oknie podglądu oraz w naszej przeglądarce internetowej. Lightroom na bieżąco wprowadza dokonane przez nas zmiany do kodu strony, co wprawdzie pozwala na szybkie sprawdzenie jej działania, ale przy większej liczbie zdjęć znacząco spowalnia działanie programu. Przy okazji okazuje się, że program tworzy stronę ze wszystkich zdjęć umieszczonych na dolnym pasku (a nie tak, jak w przypadku modułów Slideshow i Print z tych przez nas zaznaczonych). Jest to błąd, który może doprowadzić do znacznego spowolnienia działania systemu – można sobie wyobrazić, jak długo będzie trwało generowanie galerii z kilkuset zdjęć. Pamiętajmy o tym jeszcze zanim przejdziemy do modułu Web i umieśćmy na taśmie filmowej jedynie te zdjęcia, które zamierzamy opublikować.
Z trzech modułów do finalizacji, czyli Slideshow, Print i Web ten ostatni jest chyba najbardziej przydatny. Wielka szkoda, że autorzy programu nie zadbali o większą różnorodność wzorów stron internetowych, ale biorąc pod uwagę otwartą strukturę programu (kod galerii jest zapisany w popularnym formacie XML) oraz duże zainteresowanie użytkowników funkcją generowania stron WWW, możemy się spodziewać, że lista dostępnych schematów wkrótce się powiększy.