Z RAW-ami – jak zwykle – łatwiej
Na kolejnym przykładzie chcę zademonstrować, z jakimi zaletami dla naszej pracy wiąże się obróbka zdjęć zapisanych w formacie RAW. Obrazy w plikach RAW mają z reguły nieco szerszą przestrzeń barwną, niż generowane z nich zdjęcia w formacie JPEG. Daje nam to nadzieję, że obszary o forsowanej ekspozycji będą odznaczały się bogatszą kolorystyką, aniżeli miałoby to miejsce w przypadku źródeł JPEG (choć zależy to jeszcze od kolorystyki konkretnej fotografii). Po drugie, ze względu na sposób zapisu informacji w plikach RAW, korekta ekspozycji nie będzie tak destrukcyjna dla zdjęć, jak w przypadku modyfikowanych plików JPEG. Wreszcie moduł Adobe Camera Raw, do obsługi plików RAW w Photoshopie i Adobe Bridge zawiera kilka użytecznych dla nas narzędzi, które ułatwią nam edycję.

Adobe Camera Raw - jedna z najpotężniejszych ''odrawiarek''. Jej najnowsza wersja oznaczona numerem 4.1 pozwala na bardzo zaawansowaną obróbkę ''cyfrowych negatywów''.

Zdjęcie, które tutaj wykorzystaliśmy, zostało wykonane w Dolinie Pomników (Monument Valley) w Arizonie w Stanach Zjednoczonych. Zawiera ono trzy plany, wymagające do prawidłowego ukazania trzech różnych ekspozycji: niebo jest lekko prześwietlone, koń na pierwszym planie niedoświetlony, zaś ziemia odznacza się prawidłową ekspozycją. Zademonstrujemy tutaj jedynie przygotowanie materiału do właściwej edycji oraz efekt końcowy, gdyż sam proces wykonania masek dla poszczególnych warstw jest identyczny, jak w pierwszym przypadku.

Animacja przedstawia trzy ekspozycje przeforsowane z tego samego ujęcia prezentowane w odstępach pięciosekundowych. Każda z nich poprawnie przedstawia inny element fotografii – kolejno niebo, ziemię i zwierzę.

Wykonujemy trzy "odbitki" z pliku RAW i zapisujemy je w osobnych plikach. Pierwsze z nich powinno zostać skorygowane suwakiem Exposure o -1 EV (niebo), drugie o +0,5 EV (ziemia), zaś trzecie o +2 EV (koń). Pamiętajmy, aby na samym początku obróbki określić pożądaną kolorystykę ujęcia, czyli balans bieli oraz nasycenie. Wszystkie trzy zdjęcia powinny mieć podobne zabarwienie, aby dało się je bez problemów połączyć.

Zdjęcie po spłaszczeniu warstw, lekkim przekadrowaniu i zapisaniu na dysku twardym jest już gotowe. Z pewnością zadziwi ono niejedną osobę.

Tworzymy w Photoshopie projekt do którego na osobnych warstwach wprowadzamy wszystkie trzy wygenerowane ujęcia. Na pierwszej warstwie powinno się znaleźć zdjęcie z ekspozycją ustawioną na konia, na drugiej – na niebo, zaś na trzeciej na ziemię. Następnie na pierwszą i drugą warstwę nakładamy maski zasłaniające, podobnie jak zrobiliśmy to w pierwszym przykładzie z tego artykułu i – pamiętając o precyzji – zaznaczamy kolejno kształty zwierzęcia i nieboskłonu. Na koniec możemy dokonać jeszcze korekty barwnej, przekadrować fotografię i zapisać ją na dysku twardym.

Da się też bez warstw i masek!
Gdy kilka linijek wcześniej pisałem o zaletach zdjęć w formacie RAW do prezentowanej obróbki wspominałem też, że moduł ACR dysponuje pewnymi narzędziami, które ułatwiają korektę tonalną – również fragmentaryczną – zdjęć. Miałem wówczas na myśli suwaki Recovery oraz Fill Light, które w wielu przypadkach pozwalają nam wykonać całą pracę jeszcze przed wprowadzeniem zdjęcia do okna Photoshopa.

Fotografia jest już prawie gotowa do publikacji. Wymaga jeszcze niewielkiej ogólnej korekty tonalnej za pomocą Krzywych, co również możemy wykonać z poziomu modułu ACR.

Pierwszy z nich, czyli Recovery, służy to odzyskiwania (w miarę możliwości) danych o obrazie z obszarów przepalonych, drugi zaś do wyciągania niedoświetleń – a więc zgodnie z nazwą symuluje działanie lampy doświetlającej. W naszym konkretnym przypadku ustawienie pierwszego z nich na wartość 100, zaś drugiego na 50 praktycznie kończy całą pracę związaną z wyrównywaniem naświetlenia poszczególnych partii zdjęcia. Magia? Nie, tylko zaawansowane i bardzo skuteczne algorytmy obróbki obrazu wsparte mocą obliczeniową współczesnych komputerów.

Co dalej? Bracketing i HDR
Z pewnością w tym momencie niektórym z Was świta w głowie myśl: "A gdyby tak zrobić kilka zdjęć tego samego motywu, różniące się tylko ekspozycją, a następnie je połączyć? Jak by to wtedy wyglądało?" W tym momencie dochodzimy do zagadnienia bracketingu ekspozycji oraz jednej z najefektowniejszych technik fotograficznych, która obecnie – w epoce cyfrowego zapisu obrazu – przeżywa swój okres rozkwitu. Mowa o zdjęciach o poszerzonej dynamice tonalnej, zwanych w skrócie HDR (ang. High Dynamic Range). Jest to jednak tematyka wykraczająca poza ramy tego artykułu.

Pobierz zdjęcie do ćwiczeń:
Wielki Mistrz Ulrich von Jungingen – plik JPEG, ok. 150 kB

Zobacz także:
Warsztat: Szybkie tonowanie zdjęć w programach graficznych
Warsztat: Korekta tonalna zdjęć w programie graficznym
ABC fotografii – do czego służy bracketing?
ABC kompozycji – punkt widzenia
Photoshop CS3 – co nowego dla fotografa?
Regulacja balansu bieli w plikach JPEG
Warsztat: Usuwanie koloru – konwersja fotografii do czerni i bieli